Τρίτη 23 Απριλίου 2013

Γιώργος Ζογγολόπουλος, “ Να αναπνέει ένα έργο..” * * * * *

zoggolopoulos 046

                                                                                                                                          Της Βασιλίκας Σαριλάκη

“Ο καλλιτέχνης δεν ήρθε σε αυτή τη ζωή για να πετύχει. Ήρθε για να καεί, για να μάθει, για να μιλήσει ως ανταποκριτής της φωτιάς. Ο καλλιτέχνης είναι ένα φύλλο χαρτί που πέφτει στη φωτιά, καίγεται, αλλά ζει η λευκότητά του αιώνια!». Γιώργος Ζογγολόπουλος

zoggolo photoΝα αναπνέει ένα έργο”..Κάθε φορά που έρχομαι σε επαφή με το έργο του Γιώργου Ζογγολόπουλου, μου έρχεται στον νου σαν mantra αυτή η φράση που μου είπε κάποτε με έμφαση σε μια συνέντευξη. Η αφορμή ήταν το γνωστό γλυπτό “Κυκλαδικό” που είχε πρωτοπαρουσιάσει στην Bernier.. “ Ένας κύκλος ζωής που σπάει για να απελευθερωθεί η ψυχή που φεύγει προς τον ουρανό” είχε προσθέσει.. Κι ότι οι σωλήνες μπορεί να ειδωθούν και ως πουλιά.. Αλλά και οι γνωστές ομπρέλες του στην πόλη..πρός τον ουρανό δεν μας κάνουν να στραφούμε; Ποιά ποίηση υπηρετούσαν εντέλει τα έργα του λιτού και σοφού αυτού ανθρώπου;Τι τα χαρακτηρίζει; Η χαρά της ζωής, η προσωποποίηση του μέτρου, της ισορροπίας, της φυσικότητας κι ενός λυρισμού, αυτά είναι που μας έδωσαν τελικά αυτό  το τόσο καλά συγκερασμένο έργο του Ζογγολόπουλου, όπως το χαρακτήριζε ο Restany, ο διάσημος animateur του μοντερνισμού. kikladikoΕνός μοντερνισμού, του οποίου το ελληνικό άρωμα μυρίσαμε ανοιξιάτικα στην έκθεση- αφιέρωμα που γίνεται για τα 110 χρόνια από τη γέννηση του Γιώργου Ζογγολόπουλου στο Κέντρο Εικαστικών Τεχνών Φιλοθέης - Ψυχικού και που διαρκεί μέχρι τις 28 Απριλίου.. Την έκθεση διοργανώνει το Ίδρυμα Ζογγολόπουλου σε επιμέλεια οργάνωσης Αλέξανδρου Στάνα και φυσικά σας συστήνουμε να πάτε..

Η έκθεση περιλαμβάνει αριθμημένα αντίγραφα γλυπτών του καλλιτέχνη, καθώς και μία σειρά κοσμημάτων εμπνευσμένα από τα γλυπτά του που είναι πιστές μικρογραφίες τους. Μαζί με μοναδικές μεταξοτυπίες που παρήγαγε ο ίδιος ο Ζογγολόπουλος.

                   * * * * * * * * * * * * * * *

 

“Μερικούς ανθρώπους πρέπει να τους τιμάμε για μας, όχι γι' αυτούς τους ίδιους. Τιμώντας τέτοιους ανθρώπους τιμάμε τους εαυτούς μας”Γιώργος Ζογγολόπουλος

Εν αναμονή λοιπόν της μεγάλης αναδρομικής του Ζογγολόπουλου που ετοιμάζεται όπως ακούσαμε στο μουσείο Μπενάκη ας ρίξουμε μια ματιά στην τρυφερή αυτή μικρή έκθεση αλλά και στις μνήμες μας από τον μεγάλο μας γλύπτη, αρχιτέκτονα και ζωγράφο..

9

 Ο Άγγελος Μωρέτης, πρόεδρος του Ιδρύματος λέει “Ο Γιώργος Ζογγολόπουλος έδωσε στα γλυπτά του πνοή ικανή να «ταξιδεύουν» στον χρόνο με την ίδια ευκολία με την οποία ενσωματώνουν το κενό στο χώρο και το καθιστούν αναπόσπαστο μέρος των μορφών τους. Πολλά από τα έργα του συντίθενται από απλά - αρχέγονα γεωμετρικά σχήματα: ευθείες, κύκλοι, τετράγωνα. Όπως έλεγε και ο ίδιος : «Η γλυπτική γίνεται με όγκους πολλούς, γίνεται και με γραμμές. Γλυπτική είναι σήμερα και μια σκιά. Δεν ορίζεται μόνο στον όγκο, στο μασίφ. Υπάρχει κάποια εξέλιξη και σιγά - σιγά φτάνει κάποιος να κάνει πράγματα με γραμμές.». Ο ίδιος ο Ζογγολόπουλος επίσης έλεγε πως δεν νοείται σήμερα γλυπτική χωρίς αρχιτεκτονικό σχεδιασμό..Κι όπως ξέρουμε παρότι ήταν αυτοδίδακτος αρχιτέκτονας, έφτασε να συγχρωτίζεται με τους μεγαλύτερους αρχιτέκτονες του αιώνα, όπως π.χ τον Σουηδό Άλβαρ Άαλτο κλπ..

6

Αυτοδίδακτος αρχιτέκτονας. Στην αρχιτεκτονική τον μύησε ο Καραντινός που γνώρισε στον στρατό και κάνανε μετά μαζί διαγωνισμούς. Πολύ ενδιαφέρον έχει η συνομιλία του με τον Θανάση Λάλα (9/3/97, Βήμα) σχετικά με την αρχιτεκτονική αλλά και την παρέα του εκείνη την εποχή που αποτελούνταν απο μυθικά ονόματα:

Ποιος σας επηρέασε στη ζωή σας περισσότερο; Υπάρχει κάποιος άνθρωπος;
«Οι φίλοι μου, οι παρέες μου. Για μένα οι παρέες είναι το παν για τη ζωή ενός ανθρώπου. Τι άλλο να κάνεις από το να γίνεις ζωγράφος ή καλλιτέχνης αν η παρέα σου ήταν όπως η δική μου. Ο Πικιώνης, ο Μητσάκης, ο Ρουσόπουλος, ο Κόντογλου, ο Παπαλουκάς: αυτοί ήταν η παρέα μου, αυτοί οι επιρροές μου! Εγώ βέβαια ήμουν πιο νέος, αλλά τους βοηθούσα στα πάντα. Τον Πικιώνη τον βοήθησα πολύ να γίνει καθηγητής. Τελειοποιούσα τα σχέδιά του. Σιγά - σιγά μπήκα στη δουλειά μαζί τους και με τον καιρό αναγνώρισαν τις ικανότητές μου και έτσι δούλεψα 15 χρόνια σχεδιάζοντας σχολικά κτίρια. Έχω και 11 δικά μου σχέδια που δημοσίευσα κάποτε».

Σπουδάσατε αρχιτεκτονική;
«Όχι, όχι. Αλλά συμμετείχα σε διαγωνισμούς. Σχεδίαζα εγώ και με κάλυπταν οι φίλοι με τις υπογραφές τους. Τα σχέδια ήταν δικά μου!».
Πώς γίνεται τώρα αυτό: να κάνει κάποιος τον αρχιτέκτονα χωρίς να είναι;
«Ήμουν αρχιτέκτονας. Απλώς δεν είχα τυπική απόδειξη του τι ήμουν. Πολλοί χάνονται επειδή δεν έχουν τα τυπικά προσόντα. Εγώ σε αυτό φάνηκα πολύ τυχερός! Πολέμησα όμως γι' αυτό.”

Και είναι βέβαια γεγονός πως ο Ζογγολόπουλος είχε δηλώσει πως θεωρεί ούτως ή άλλως ότι και τα κτίρια είναι γλυπτά! Και αντίστοιχα και τα γλυπτά του χαρακτηρίζονται από μια αντίληψη αρχιτεκτονική, εφόσον βλέπουμε και τις χαρακτηριστικές τους γεωμετρικές ως επί το πλείστον φόρμες και όγκους..

zoggolopoulos 022

Έφηβος 100 ετών..Ένα άλλο χαρακτηριστικό της δουλειάς του Ζογγολόπουλου ήταν η αμεσότητα, μια φιλική, τρυφερή χειρονομία και μια ζυγισμένη λιτότητα..Αλλά κι η φρεσκάδα, ένα παράξενο είδος νεανικότητας που χαρακτήριζε τόσο τον ίδιο όσο και το έργο του μέχρι τα 100 του χρόνια!! Ίσως να ήταν η άνεσή του να πειραματίζεται, να πηγαίνει πρίμα με την εποχή, να κάνει χιούμορ έως και να φλερτάρει σε προχωρημένη ηλικία!

    zoggolopoulos 037   Όπως λέει κι ο Ντένης Ζαχαρόπουλος στο περιοδικό ARTI 15, σε ένα κείμενο του ‘84 “Ο Zoγγoλόπoυλoς πετυχαίνει μέσα σ' αυτά τα πενήντα χρόνια δουλειάς να κρατήσει μια απ' τις πλέον δυναμικές και διαλεκτικές στάσεις ως προς τις συνεχείς μεταμορφώσεις, ρήξεις και τομές που ακούραστα επιτελεί το έργο του με την οξυδέρκεια ενός ερευνητή.
Η πνοή που χαρακτηρίζει τη σύλληψή του ξεπερνά τα στενά μέτρα του έργου σαν κατασκευασμένο αντικείμενο για να ανοιχτεί σε μια καθαρή προβληματική πάνω στη λειτουργία και την υπόσταση την ίδια της τέχνης.

Με αυτήν την έννοια ο Ζογγολόπουλος είναι σύγχρονος καλλιτέχνης. Όχι γιατί μονάχα προσαρμόζεται στις επιταγές μιας νέας εποχής, όχι γιατί μελέτησε ή κι ακόμα χώνεψε τα διδάγματα του Picasso, του Brancusi ή ακόμα πιο σύγχρονων δασκάλων, μα γιατί εγκαταλείποντας κάθε  προκατασκευασμένη λύση και κάθε φορμαλιστικά δοσμένο πρόβλημα εκ των προτέρων, πήρε το ρίσκο να συμμετάσχει κριτικά στην εποχή του.”

Το μέτρο ως αρετή. Κι αυτός ακριβώς ο λόγος που αναφέρει ο Ντένης Ζαχαρόπουλος είναι που τον καθιέρωσε κι ως έναν καλλιτέχνη που μπόρεσε να σταθεί άξια και στον δημόσιο χώρο..Πραγματικά αυτό το έργο με την αρχαιοελληνική αίσθηση του μέτρου,= όπως και πάλι επισημαίνει ο Restany-, μια κυριολεκτική αρετή για τον καλλιτέχνη, με τις ρυθμικές γεωμετρικές φόρμες του, την λιτότητα, τους κινούμενους σωλήνες με νερό και την αίσθηση του ανάλαφρου, κατάφερε να δικαιώσει πειστικά την ύπαρξή του τόσο στην Αθήνα ή στην Θεσσαλονίκη όσο και στο εξωτερικό.

        8               5      

Η Αθάνατη πλατεία Ομόνοιας του Ζογγολόπουλου.. Βέβαια οι Έλληνες πάντα θα θυμούνται τον Ζογγολόπουλο, λόγω της Ομόνοιας.. Που βέβαια η κατάστασή της μοιάζει με το γεφύρι της Άρτας.. Δεν ξέρω, πραγματικά, τι κατάρα έχει χτυπήσει την Ομόνοια και δεν μπορεί να στεριώσει ποτέ εκεί μια φυσιολογική κατάσταση. Ανήκω κι εγώ, στην λαϊκή πλειοψηφία χιλιάδων νεοελλήνων που δήλωσαν ότι προτιμούν 100 φορές το συντριβάνι του Ζογγολόπουλου που το έφτιαξε το 1958 από το σημερινό χάλι. Και θα πρόσθετα μάλιστα, ότι αφού δεν τους βγαίνει, μια πρακτική λύση είναι να το φέρουν πίσω. Θα είναι μια vintage άποψη κι επιστρέφουμε έτσι και στα σίξτυς που είναι απολύτως στη μόδα.

omonia zogolopoulos

Ας ξεχάσουν λοιπόν τους κενούς χώρους, και τα άδεια τίποτα, τους μεταχρήστες, τις μεταπλατείες και τις ανοησίες που μας φλόμωσαν προολυμπιακά με τις 3D ντηζαϊνάτες μακέτες και μετά είδαμε άναυδοι αυτό το τσιμεντένιο ταψί, που βράζει το καλοκαίρι, και κρύβει και την θέα στην Ακρόπολη. Τι να πρωτοπεί κανείς για την Ομόνοια;..

zogolopoulos omonia  Για τις αιωνόβιες ελιές που είχαν μπει σε επιμελώς καμουφλαρισμένες γλάστρες; Για τις γύρω περιφράξεις; Για το έργο του Ζογγολόπουλου που παραπαίει μόνο του ανάμεσα στις κεραίες του ΟΤΕ και των τρόλεϋ;

Ή το γλυπτό ή τα νερά! Παλιά, στο συντριβάνι του Ζογγολόπουλου ήταν να μπει κι ένα γλυπτό.. Το γνωρίζατε; Τότε κράτησαν τα νερά κι έβγαλαν το γλυπτό. Τώρα έβαλαν το γλυπτό κι έβγαλαν τα νερά, αφού δεν υπολόγισαν τις απορροές των υδάτων. Έτσι μας είπε ο ίδιος ο Ζογγολόπουλος. Ας τους ενημερώσουμε λοιπόν πως το νερό, είναι δομικό και λειτουργικό στοιχείο του έργου κι οφείλουν να το αποκαταστήσουν επιτέλους ολόκληρο.

Γιατί όπως έγραφε κι ο Αλέξανδρος Ξύδης το 1990. “.Από το 1979 ασχολείται επίσης με υδροκινητικές κατασκευές σε συνδυασμό με ανοξείδωτο χάλυβα και με το νερό που κυλάει ήρεμα ή απρόοπτα και σπασμωδικά…. Ευχάριστα στον ήχο και την όψη με το θρόισμα στα γλυπτικά στοιχεία. Έργα που θα ευχόταν κανείς να στηθούν σε δημόσιους χώρους..”  Και στήθηκαν..Μόνο που ο ήχος και η κίνηση του νερού..περίσσευε για τους διοικούντες! Κι έτσι, αβρόχοις ποσί τα αφαίρεσαν με την δικαιολογία ότι δεν μπορούσαν να μονώσουν επαρκώς μια μικρή δεξαμενή νερού πάνω από το μετρό!

Ευτυχώς τα υπόλοιπα έργα του Ζογγολόπουλου, στο Σύνταγμα, στον φάρο του Ψυχικού, τον Ευαγγελισμό, και στο αεροδρόμιο είναι αρτιμελή. Όπως και της Θεσσαλονίκης. Αυτά όμως είναι τα έργα του Ζογγολόπουλου που ξέρει το μεγάλο πλήθος. Η παρούσα έκθεση αν και μικρή, αλλά κυρίως η αναμενόμενη στο Μπενάκη θα δώσουν την ευκαιρία στο μεγάλο κοινό να παρακολουθήσει όλη την διαδρομή του καλλιτέχνη..

    zoggolopoulos 011  zoggolopoulos 006

Ουδείς προφήτης στον τόπο του. Επίσης μια πολύ ωραία τοποθέτηση για το έργο του Ζογγολόπουλου αλλά και την αχαριστία με την οποία του φέρθηκε το ελληνικό κράτος κάνει το 1993 στο περιοδικό ARTI ο αρχιτέκτονας Χρήστος Παπούλιας που λέει: “Γεννημένος στην αρχή του αιώνα των μεγάλων ρήξεων με την παράδοση, φέρνει μέσα του την κυτταρική μνήμη όλων εκείνων που απορρίφθηκαν. Το μέτρο, η αρμονία, ο ρυθμός είναι έμφυτα όπως είναι έμφυτη η ευγένεια και το ήθος όταν κάνει γλυπτική.

zoggolopoulos 014   zoggolopoulos 013

Οι ρήξεις, όταν γίνονται στο έργο του δεν φωνασκούν, ενώ η έννοια της γλυπτικής είναι μία μεγάλη κυρία που ο ευγενής και ήπιος χαρακτήρας του γλύπτη θα ήταν πάρα πολύ δύσκολο να απορρίψει. Επιπλέον, σε σχέση με τους σύγχρονους του ο Ζογγολόπουλος  έχει έναν άσσο στο μανίκι την αρχιτεκτονική.

zoggolopoulos 049 Στα χρόνια της μεγάλης φτώχειας στην απαίδευτη πατρίδα του όπου η ενασχόληση με την τέχνη ισοδυναμούσε με αυτοκτονία, αυτός επιζούσε κάνοντας αρχιτεκτονική. Ζώντας ανάμεσα στο Παρίσι και την Αθήνα προσαρμόζει τον οικολογικό χαρακτήρα του έργου του στις απαιτήσεις της εποχής έτσι που το έργο του να παραμείνει πάντοτε σύγχρονο. Η πατρίδα του δεν τον κατάλαβε και δεν τον τίμησε, απεναντίας τον ταλαιπώρησε και τον εκδικήθηκε. Του έδωσε Α’ βραβεία σε διαγωνισμούς για δημόσια έργα που δεν κατασκευάστηκαν ποτέ, ενώ τερατουργήματα ξεφύτρωναν στη θέση τους, (π.χ. πλατεία Κλαυθμώνος) ίσως γιατί δεν σύχναζε στους διαδρόμους των υπουργείων, ούτε στους προθαλάμους των δήμων.”

Οι biennale..Ο Ζογγολόπουλος ήταν ένας άνθρωπος με αυξημένο αίσθημα αξιοπρέπειας, δικαίου, προοδευτικότητας. Επάξια εκπροσώπησε την Ελλάδα σε πολλές biennale Βενετίας, (1940, 1956, 1964,1991,1993,1995,1997), στη biennale του Καΐρου (1946) και στην biennale του Sao Paulo (1957) σε διάφορες σημαντικές διεθνείς διοργανώσεις, πήρε πάρα πολλά μετάλλια και βραβεία και παρ’ όλ’ αυτά ούτε συχνές συνεντεύξεις έδινε, ούτε γκρίνιαξε ποτέ δημόσια για ακυρώσεις δημόσιων έργων του. Κάποιοι ξέραμε βέβαια πως διημείφθησαν διάφορα πράγματα γιατί ιδιωτικά μιλούσε ελεύθερα για την διαπλοκή.. Συμμετείχε επίσης σε όλες τις Πανελλήνιες εκθέσεις εκτός από την περίοδο της δικτατορίας 1967-1974 διότι ήταν κι αριστερός.

  zoggolopoulos 045       zoggolopoulos 002

Κοσμοπολίτης και διεθνής. Ο Ζογγολόπουλος ήταν ένας καλλιτέχνης με εξαιρετική διεθνή μαθητεία κι επαφές που τον κατέστησαν άλλωστε μέλος διαφόρων ομάδων αλλά κι εκπρόσωπο πολλών ευρωπαϊκών ιδρυμάτων. Από το 1953 υπήρξε μέλος της Ευρωπαϊκής Εταιρίας Πολιτισμού - Société Européenne de Culture και το διάστημα 1960-1988, διετέλεσε μέλος του Εκτελεστικού Συμβουλίου –Biennale  Βενετίας.
Το 1975 συμμετείχε στην 20η Διεθνή Συνάντηση της Γενεύης.

Η Ευρωπαϊκή του διαδρομή ξεκινάει νωρίς..Ήδη το 1937 ταξιδεύει στο Παρίσι. Εκεί γνωρίζει και μελετά το έργο του Ch. Despiau. Μελετά έργα ρωμανικής, γοτθικής και σύγχρονης γλυπτικής. Την περίοδο εκείνη γνωρίζει και στην συνέχεια παντρεύεται (1936) την ζωγράφο Ελένη Πασχαλίδου, μαθήτρια του Παρθένη. Το έτος 1946, διατέλεσε Αντιπρόεδρος του Καλλιτεχνικού Επιμελητηρίου και Πρόεδρος των Γλυπτών.

Τα χρόνια 1949-1950, με υποτροφία της γαλλικής κυβέρνησης, εργάστηκε στο ατελιέ του γλύπτη Marcel Gimond στο Παρίσι.
Το 1952-1954 με υποτροφία του Ελληνικού Ιδρύματος Κρατικών Υποτροφιών, (ΙΚΥ) πηγαίνει μαζί με την Ελένη στην Ιταλία όπου μελέτησε τις τεχνικές της χαλκοχυτικής (Fonderia Nicci, Ρώμη και Fonderia Domeniccini, Pistoia). Στην Φλωρεντία και την Πάντοβα μελετά τη γλυπτική της Αναγέννησης. Μελέτησε επίσης το έργο των Michelangelo, Pisano, Donatello, Manzoni, Manzu, Marini, Pomodoro, καθώς και την ετρουσκική τέχνη. Η διαδρομή του όμως στην αναζήτηση της γλυπτικής φόρμας δεν θα γίνει ποτέ μανιέρα. Θα περάσει άνετα από τον μοντερνισμό με αρχέτυπες φόρμες στην πρωτοποριακή σύγχρονη κατασκευή. Θα διατηρήσει όμως ΠΑΝΤΟΤΕ την ποίηση..αλλά και μια μοντερνιστική νότα..

   zoggolopoulos 041   zoggolopoulos 024         

Καλύτερος ζωγράφος; Ο ίδιος ο Ζογγολόπουλος, όπως μου εμπιστεύτηκε ο οικείος του κος Νίκος Θεοδωρίδης, πίστευε πως ήταν καλύτερος ζωγράφος παρά γλύπτης! Και πράγματι ήταν πολύ καλός ζωγράφος αν και είναι εξεζητημένο να συμφωνήσουμε με την άποψή του ίδιου δηλαδή πως ήταν καλύτερος ζωγράφος παρά γλύπτης!. Το σίγουρο είναι πως το μεγάλο κοινό σχεδόν αγνοεί την ζωγραφική του και είναι μια ευκαιρία να την γνωρίσει από κοντά στην έκθεση της Φιλοθέης και στην επερχόμενη αναδρομική έκθεση στο Μπενάκη..

zoggolopoulos 043   zoggolopoulos 051

          info

ΚΕΝΤΡΟ ΕΙΚΑΣΤΙΚΩΝ ΤΕΧΝΩΝ Γ. ΚΑΡΥΔΗΣ, Νιόβης 13 & Αριάδνης, Φιλοθέη. Τηλ.: 210-6749860

Ημέρες & ώρες λειτουργίας: Καθημερινά 15-28 Απριλίου, Δευτ.-Παρ. 11:00-14:00 & 17:00-21:00, Σαβ.-Κυρ. 11:00-15:00

Πληροφορίες: ΙΔΡΥΜΑ ΓΕΩΡΓΙΟΥ ΖΟΓΓΟΛΟΠΟΥΛΟΥ: 210-6712210 www.zongolopoulos.gr  / Ο.Κ.Α.Π.Α.: 210-68345507

Πέμπτη 11 Απριλίου 2013

Spyros Kontakis, humor and design

1364549291                                                                                                                                                  Της Βασιλίκας Σαριλάκη

Ξεκίνησε να παίζει κλασσική κιθάρα στα 12 χρόνια του και σπούδασε μουσική θεωρία μαθαίνοντας παράλληλα ηλεκτρική κιθάρα. Ακολούθησε το ποπ ροκ, έφτιαξε μουσικά γκρουπάκια και δούλεψε για πάρα πολλά χρόνια παίζοντας κιθάρα σε πάνω από 300 cd περιοδεύοντας ανα τον κόσμο με τα διασημότερα ονόματα της ελληνικής μουσικής. Έζησε επίσης στο Λονδίνο συμμετέχοντας στην μουσική σκηνή της πόλης. Και ξαφνικά, 2 χρόνια πριν αποφάσισε να εγκαταλείψει την μουσική για το design. Σε χρόνο μηδέν κατάφερε να δρέψει διεθνείς δάφνες και η χάρη του έφτασε ως το Hollywood ..Ξεκίνησε απο το εξωτερικό και τώρα εκθέτει τα έργα του στην Αθήνα, μέχρι τις 13 Απριλίου  στο Fresh Hotel. Ο Σπύρος Κοντάκης είναι σίγουρα ένας τολμηρός όσο και τυχερός άνθρωπος με πολύ χιούμορ, βασικό χαρακτηριστικό των αντικειμένων που σχεδιάζει. Συζητήσαμε μαζί του εκτενώς ..

red

Art Noise Στο βιογραφικό σου αναφέρεις κάτι πραγματικά αποκαρδιωτικό. Λές πως τα περισσότερα τραγούδια στα οποία συμμετείχες ως μουσικός ήταν για τα σκουπίδια ή για να χρησιμοποιούνται στα μπαλκόνια να διώχνουν τα περιστέρια. Τόσο απελπιστικές είναι οι προοπτικές για έναν νέο μουσικό στην Ελλάδα που μάλιστα έχει παίξει με την Αλεξίου, την Πρωτοψάλτη κλπ;

Σπύρος Κοντάκης Ήταν ένα πολύ άσχημο κύκλωμα και δεν μου ταίριαζε δημιουργικά. Kαι δεν αναφέρομαι στα ονόματα που είπες αλλά και κάποιων ακόμα εξαιρέσεων. Συνέχεια νόμιζες ότι κάτι θα γίνει και δεν γινόταν ποτέ τίποτα. Ως μουσικός ήθελα να κάνω δική μου μουσική. Γιατί και τα τέσσερα χρόνια που έζησα στην Αγγλία μικρός, είχα διεθνή ακούσματα.. Στην Αγγλία, επειδή είχα καλούς μάνατζερ και παραγωγούς δικτυώθηκα δούλεψα, έπαιξα σε μιούζικαλ, έφτιαξα γκρούπ κλπ. όταν γύρισα στην Ελλάδα όμως μπήκα μεν στην δισκογραφία αλλά δεν μου δόθηκε η δυνατότητα από τις δισκογραφικές να κάνω δική μου μουσική απλώς έπαιζα όπου μου ζητούσαν κι έβγαζα ορισμένα χρήματα. Και δυστυχώς το μουσικό κύκλωμα στην Ελλάδα είναι ένα οικοτροφείο ματαιοδοξίας.

bio-2Art Noise  Και πόσα χρόνια ασχολείσαι με την μουσική;

Σπύρος Κοντάκης Περίπου 20..

Αrt Noise Αυτό σημαίνει πρακτικά ότι ένας νέος που ασχολείται με την μουσική δεν μπορεί αν έχει ελπίδα καμμία στην Ελλάδα;

Σπύρος Κοντάκης Δεν έχει ελπίδα κανένας με την μουσική στην Ελλάδα. Έτσι είναι. Δηλαδή εννοώ κανένας νέος που δεν έχει το μέσον να γίνει κάτι. Είναι το ίδιο πράγμα με το να πας να γίνεις δημόσιος υπάλληλος. Αν δεν έχεις μέσον δεν πάς.

 Αrt Noise Και τώρα μετά από αυτήν την διαδικασία πως μπήκες στο Design και μάλιστα σε εποχή κρίσης;

Σπύρος Κοντάκης Δεν ήταν εντελώς ξαφνικό..Από μικρός έφτιαχνα μακετούλες κι ήθελα να γίνω αεροναυπηγός. Επίσης η βασική μου φιλοσοφία ήταν μια επιστροφή στην παιδικότητα και στην δημιουργικότητα που σου δίνει ένα άμεσο αποτέλεσμα όπως τα αντικείμενα που σχεδιάζω που τα βλέπω να μορφοποιούνται άμεσα κι αυτό μου δίνει ιδιαίτερη χαρά..

Art Noise Και πως έγινε κι έφτασες στο Hollywood μέσα σε 2 χρόνια; Αυτό είναι πολύ εντυπωσιακό..Τα έργα σου βρέθηκαν στα χέρια ηθοποιών σαν την Εμα Στόουν και τον Αντριου Γκάρφιλντ του «The Amazing Spider-Man» και την Μπερενίς Μαρλό γνωστή απο το «Skyfall»..

kont

Σπύρος Κοντάκης Έχει μάλλον να κάνει με την έκρηξη αυθορμητισμού μου αλλά και με την άγνοια κινδύνου που την συνοδεύει.. Και στην Αγγλία όταν είχα πάει ως μουσικός πήγα κατευθείαν στην Sony. Δηλαδή την πρώτη μέρα πήγα και τους χτύπησα την πόρτα και τους λέω “Γειά σας” και με κοιτάζανε καλά καλά.. Και είδα έναν σημαντικό παραγωγό και του είπα. “Γεια σας είμαι από την Ελλάδα κι έχω κάνει αυτό.Θα με βοηθήσετε;” Ήταν και τρέλα και μια παιδική άγνοια κινδύνου.. Και τώρα αντί να “ωριμάσω” και να ελέγξω τον εαυτό μου έκανα το αντίθετο. Έκανα αυτά τα πράγματα έτσι όπως τα εμπνεύστηκα, χωρίς να πάρω γνώμη ενός αρχιτέκτονα, να σπουδάσω 100 χρόνια κλπ..Ύστερα,ο μάνατζέρ μου, ο Γιώργος Τσεβρένης, παρουσίασε ένα μέρος των έργων μου στους Γάλλους υπευθύνους της Sony - Columbia στη Γαλλία, οι οποίοι αποφάσισαν να φωτογραφηθούν με τα έργα μου γνωστοί ηθοποιοί, για την προώθηση των ταινιών. Και τον Δεκέμβριο του 2012 το "Conical" tea set δημοπρατήθηκε σε πλειστηριασμό που οργανώθηκε από το ίδρυμα Fight Aids Monaco (F.A.M.) της πριγκίπισσας Stephanie of Monaco. Η τσαγιέρα πουλήθηκε σε πολύ καλή τιμή.. Αυτη η εκδήλωση γίνεται για το AIDS κάθε 1η Δεκεμβρίου εδώ και 8 χρόνια..Άρεσε και της Stephanie που με κάλεσε και για του χρόνου να συμμετέχω..καί μούστειλε κι ένα γράμμα που μου λέει και πως μ΄αγαπάει και δεν μπορεί αν ζήσει χωρίς εμένα! (γέλια)

Art Noise Oπότε πως αισθάνεσαι τώρα;(γέλια)

Σπύρος Κοντάκης Εε βαρυστομαχιά λίγο.. Πλάκα κάνω..Είμαι τόσο χαλαρός που νομίζω ότι ήταν μεν θετικό αυτό που έγινε με την Στεφανί αλλά έχουμε κάνει πολλά πράγματα γενικά σε ένα χρόνο και είμαι ικανοποιημένος..Αλλά το θέμα είναι τι θα γίνει απο εδώ και πέρα γιατί η χώρα δεν βοηθάει καθόλου.. Οπότε θα πηγαινοέρχομαι στο εξωτερικό.

IMG_2517

Art Noise Οι Γάλλοι αγάπησαν το design σου..Ίσως να τους αρέσει βέβαια το βασικότερο στοιχείο στα έργα σου που είναι το άμεσο και άπλετο χιούμορ.. Βλέπουμε για παράδειγμα καρέκλες που δείχνουν σαν να περπατάνε, σιφονιέρες σαν να έχουν μισογκρεμιστεί απο το βάρος κλπ..

Σπύρος Κοντάκης Είναι όντως το χιούμορ, βασικό στοιχείο και του εαυτού μου..Και στην μουσική μου το χρησιμοποιούσα. Αλλά εδώ σε αντίθεση με την μουσική που είναι κάτι αφαιρετικό, σχηματοποιείται στο έργο μου και νομίζω πως αυτό είναι κάτι που χρειαζόμαστε γενικά και στις μέρες μας..

sdough_3-450x287

Art Noise Αλήθεια έκανες αυτά τα αντικείμενα ως χειροτέχνης ή είχες μελετήσει κιόλας design κι είχες κάνει τις επιλογές σου; Και είχες κάποιες προτιμήσεις συγκεκριμένες σε καλλιτέχνες ή εκδοχές design;

Σπύρος Κοντάκης Είναι κάπως μεταφυσικό.. Όταν ήμουν μικρός στο σχολείο μας πηγαίνανε σε κάποια μουσεία. Κι εγω θυμάμαι αυτά τα σχολεία που θυμίζανε Bauhaus. Ήταν κάπως άδεια, μεγάλα όπως π.χ το Πολεμικό μουσείο, το Ευγενίδειο Ίδρυμα κλπ Κι έτσι αυτό αποτυπώθηκε στην μνήμη μου κι είχα μνήμες απο έπιπλα και χώρους του Bauhaus. Είχα γενικά ιδιαίτερη αγάπη στα μοντερνιστικά κινήματα χωρίς να αποκλείω τα παλαιότερα..

IMG_2070

Art Noise Το Bauhaus έχει απανέλθει στην μόδα ειδικά μετά απο τις προπερσινές εκθέσεις στο Βερολίνο, τόσο στην τέχνη (βραβείο Turner) αλλά και στο design. όμως τα δικά σου έργα πέρα απο κάποια γεωμετρικότητα δεν χαρακτηρίζονται απο το Bauhaus τόσο που πίστευε πολύ και στην λειτουργικότητα ως ύπατη αξία. Γιατί τα δικά σου έπιπλα κι αντικείμενα είναι ουσιαστικά στο όριο μεταξύ design και κανονικού έργου τέχνης.. Το ότι είναι χρηστικά αντικείμενα δεν σημαίνει οτι δενείναι αντικείμενα τέχνης. Είναι μάλιστα πιο πολύ τέχνη παρά design.

Σπύρος Κοντάκης Μα εγώ θέλω να είναι χρηστικά τα έπιπλά μου και τα αντικείμενα που σχεδιάζω.. Έχω μια ιδιαίτερη φιλοσοφία για το αντικείμενο. Θέλω να εμπνέει έναν σεβασμό. Δεν μου αρέσουν τα transformers δηλαδή τα πολυμορφικά αντικείμενα ή έπιπλα. Μου αρέσει το αντικείμενο να είναι αυστηρό και να το γουστάρεις όπως γούσταρε η γιαγιά σου την καρέκλα της και δεν την άλλαζε με τίποτα. Μου αρέσει οι άνθρωποι να δένονται με τα έπιπλά τους, να τους μιλάνε.

Art Noise Ναι, εσύ δίνεις μια αίσθηση animated στο έπιπλο. Γιατί όταν βάζεις το φωτιστικό που έχει και το παιδάκι του απο δίπλα, ή βάζεις τις καρέκλες να περπατάνε, ή τον κύβο φωτιστικό που έχει μια ανακριτική οθόνη λάπτοπ σημαίνει ότι με κάποιο τρόπο θέλεις να “ζωοποιήσεις” τα έπιπλά σου.. Και κατ΄αυτην την έννοια κάνεις αυτό που θα λέγαμε “εννοιακό design”..

Σπύρος Κοντάκης  Ωραίο αυτό που είπες, μου άρεσε.. Mου αρέσει επίσης η συνέχιση του λάθους σε ένα αντικείμενο. Με εκνευρίζει αυτή η τάση των σχεδιαστών γαι το τέλειο, το αποδομημένο. Δηλαδή εαν είναι λιγάκι στραβό το πόδι μιάς καρέκλας το συνεχίζω νάναι ακόμα πιο στραβό!.

charmchair_6-450x287  0915_back  0918_back

Δηλαδή το λάθος είναι ένα μέρος της φύσης. Δεν υπάρχει στην φύση τετραγωνισμός του κύκλου! Οπότε και το λάθος είναι χρηστικό..

Art Noise Μα οι έννοιες του τρωτού και του ευάλωτου πέρα που είναι βασικές στην ζωή είναι και στην τέχνη.. Και τώρα μάλιστα χρειαζόμαστε πιο ανθρώπινες καταστάσεις.

Σπύρος Κοντάκης Μπράβο είναι πολύ ωραίο αυτό που λες.. Και τώρα το χρειαζόμαστε αλλά πρέπει να σταματήσουμε να σκεφτόμαστε με την έννοια πλέον της βιτρίνας, όπου όλα είναι στην θέση τους όπως πρέπει. Μπορούν νάναι στην θέση τους αλλά μπορούν νάχουν όλα προσωπικότητα. Γιατί πρέπει να υπάρχει μια θεωρία και μια κουλτούρα διαφορετική γύρω από το αντικείμενο, έτσι. Κι έτσι μπορείς να ξεχωρίσεις από τον σωρό του IKEA.

newego_LARGE_t_641_105965125

Art Noise Πολύ σωστό..κι ειδικά η φράση “ο σωρός του IKEA!”. Ως γνωστόν σήμερα επιστρέφουμε στο χειροποίητο, στο φιλικό, το οικείο. Υπάρχει αμφισβήτηση του βιομηχανικού επίπλου πλέον..

Σπύρος Κοντάκης Μακάρι να προχωρήσει αυτό γιατί δεν χρειαζόμαστε μόνο αλλαγή στην οικονομία αλλά και στις αισθητικές μας κατευθύνσεις που είναι ισοπεδωμένες.. Αλλά η Ελλάδα είναι δύσκολη χώρα..Αν και πρέπει κι εδώ να γίνουν προσπάθειες..Ας μην απευθύνονται πλέον τόσο στους ξένους designers..Ας στηρίξουμε και την δική μας παραγωγή..

Art Noise Οπότε ποιά είναι τα μελλοντικά σου σχέδια τώρα;

Σπύρος Κοντάκης Ετοιμαζόμαστε για μια έκθεση στο Παρίσι όπου θα ανέβουμε σε λίγο καιρό να κάνουμε τις προετοιμασίες. Περιμένουμε κι ένα γύρισμα με ένα γαλλικό κανάλι, να έρθουν οι ηθοποιοί να το οργανώσουμε κι αυτό..

Art Noise Οπότε σου εύχομαι καλή επιτυχία και σε αυτήν την έκθεση και να σου πάνε όλα καλά..

Σπύρος Κοντάκης Σε ευχαριστώ πολύ..

IMG_2618

info

  • ArtWall, Fresh Hotel, Σοφοκλέους 26, Αθήνα 10552, τηλ. 210 5248511
  • Από την Τρίτη, 2 Απριλίου, μέχρι και το Σάββατο 13 Απριλίου
  • Curator: Ολιβιέ Ντεμποσκέ
  • Παραγωγή: Φένια Κοσοβίτσα, Blonde
  • Επισκεφθείτε το website του Σπύρου Κοντάκη
 
Related Posts Plugin for WordPress, Blogger...