Moebius au ciel.., Le rêve reste..

Moebius, Το όνειρο  για πάντα.. Ο θάνατoς του πασίγνωστου σχεδιαστή comics Moebius, κατά κόσμον Jean Giraud, σε ηλικία 73 ετών αποτελεί μια τεράστια απώλεια για την διεθνή κουλτούρα. Ο Jean Giraud, συνέδεσε το όνειρο με την επιστημονική φαντασία και ήταν όπως έγραψε και η Le Monde το «τελευταίο μεγαθήριο μιας αλλοτινής χρυσής εποχής»..Χρησιμοποίησε το ταλέντο του και πέρα από τα comics, επηρεάζοντας τον κινηματογράφο, την ζωγραφική και το σχέδιο. Οι χαρακτήρες του ανήκουν πλέον στο πάνθεον των κλασικών: ο Mike Blueberry, o Arzak, o John Difool…                                                                                                     Le Monde, 2012-03-10, Frederic Potet, Μετάφραση, Βασιλίκα Σαριλάκη Ο κόσμος των κόμικς μόλις έχασε ένα μεγαθήριό της, αν όχι "το" τελευταίο μεγαθήριο μιας αλλοτινής χρυσής εποχής.. Ο Jean Giraud, πιο γνωστός ως Moebius, πέθανε το Σάββατο 10 Μαρτίου στην ηλικία των 73 ετών μετά από μια μακροχρόνια ασθένεια. Σχεδιαστής και σεναριογράφος, δημιουργός του Υπολοχαγού Bluberry μεταξύ άλλων, αφήνει πίσω του ένα μνημειώδες έργο, που χαρακτηρίζεται κυρίως από την εξαιρετική του ευκολία, το μεγάλο ταλέντο αλλά και το καλλιτεχνικό του δισυπόστατο. Δεν είναι τυχαίο ότι ο Jean Giraud πέρασε όλη την καριέρα του υπογράφοντας με δύο ψευδώνυμα: Το Gir, με το οποίο σχεδίασε τον Blueberry, μια σειρά comic ρεαλιστικού western, και το ψευδώνυμο Moebius, μια φανταστική πλευρά της προσωπικότητάς του, που ενσωματώθηκε στο έργο του μέσω των χαρακτήρων του: του Arzach, του Incal ή του Major. Η ουδετερότητα του ύφους του έχει επηρεάσει πολλές γενιές σχεδιαστών που τον είχαν ως την απόλυτη αναφορά τους. Ο Jean Giraud γεννήθηκε στις 8 Μαίου του 1938 στο Nogent-sur-Marne (Val de Marne). Ήταν φοιτητής της Σχολής Εφαρμοσμένων Τεχνών του Παρισιού, όταν δημοσίευσε το πρώτο σκίτσο του, το 1956, κι έκτοτε έκανε διάφορες δημοσιεύσεις σε νεολαιίστικα περιοδικά, όπως το Fripounet Marisette, το Ames Vaillantes ή το Cœurs Vaillants . Στις αρχές της δεκαετίας του '60, γνώρισε τον Jijé, ο οποίος τον προσέλαβε ως βοηθό του σε ένα επεισόδιο του Jerry Spring. Λίγο μετά, ο σεναριογράφος Jean-Michel Charlier, επιστρέφοντας από ένα γύρισμα στη Νεβάδα για την σειρά Buck Danny, ψάχνει έναν σχεδιαστή για ένα γουέστερν που έχει στο μυαλό του. Ο Jijé αρνείται την προσφορά, αλλά προτείνει τον Giraud . Το 1963, βγαίνει το Fort Navajo, η πρώτη ιστορία με τον υπολοχαγό αμερικανικού στρατού Mike "Blueberry" Donovan, με τον γνωστό ισχυρό χαρακτήρα και την σπασμένη μύτη. Αυτή η προσωπικότητα θα δώσει την ευκαιρία στον Jean Giraud, ο οποίος υπογράφει ως Gir από το πρώτο επεισόδιο του, "να κάνει ταινίες σε χαρτί», όπως εξήγησε και στο περιοδικό της Le Monde, τον Οκτώβριο του 2010 με την ευκαιρία της αναδρομικής που του αφιέρωσε το Ίδρυμα Cartier:. "Ο κινηματογράφος είναι η δεξαμενή των εικόνων του Blueberry (...) Όσον αφορά το χαρακτήρα, του έδωσα τα χαρακτηριστικά πολλών ηθοποιών ταινιών δράσης που ήταν της μόδας εκείνη την εποχή: του Belmondo φυσικά, αλλά επίσης των Bronson, Eastwood, Schwarzenegger ... χρησιμοποίησα ακόμα και τον Keith Richards (τον κιθαρίστα των Rolling Stones) και τον Vincent Cassel (ο οποίος έχει ερμηνεύσει τον ρόλο του Blueberry στην ταινία). Κάθε φορά, έβαζα μια σπασμένη μύτη και ένα κούρεμα αλά Mike Brant! Πολλοί σκηνοθέτες με έχουν εμπνεύσει επίσης. Ο Blueberry οφείλει πολλά στον Sam Peckinpah (Το The Wild Bunch με είχε επηρεάσει πολύ). Υπάρχει επίσης ο Sergio Leone. Αλλά και για το θέμα της φιλίας του με τους Ινδιάνους, βρίσκομαι κοντά στον Τζον Φορντ, ο οποίος πέρασε τη ζωή του διχασμένος ανάμεσα στην αλαζονεία του λευκού κατάκτηση της Δύσης και στο ενδιαφέρον που είχε για τις καταπιεσμένες μειονότητες ". Παράλληλα με τον Blueberry, ο Giraud επινοεί γρήγορα ένα δίδυμο του, τον Moebius – αναφερόμενος στην κορδέλα Möbius, το σύμβολο του απείρου - και με τον οποίο θα περιηγηθεί σε ανεξερεύνητες περιοχές των κόμικς, στα σύνορα του ονείρου και της επιστημονικής φαντασίας.    Η κρίσιμη καμπή της περιόδου αυτής είναι προφανώς η δημιουργία το 1975 του περιοδικού Métal Hurlant, στο οποίο συμμετείχε με τον Jean-Pierre Dionnet, τον Druillet και τον Bernard Farkas. Τότε γεννήθηκε κι ο βουβός του ήρωας Arzach. "Εκείνη την εποχή, το Métal Hurlant, ζούσε συνεχώς υπο την απειλή του θανάτου, είπε ο Moebius στην Le Monde. Ποτέ δεν ξέραμε αν θα βγάζαμε το επόμενο τεύχος. Πάντοτε αιφνιδιαζόμαστε όταν έβγαινε ξαφνικά το editorial. Εξ ου κι αυτός ο χαρακτήρας αυτός, που ήταν βουβός, χωρίς να έχει λόγο, ούτε καμιά αναφορά πολιτισμική, και που έφτιαχνα το βράδυ, τελευταία στιγμή, μετά την δουλειά μου, μετά δηλαδή τον Blueberry. Ήταν ένας τρόπος να γίνω προκλητικός.. "                           Για χρόνια, ο Blueberry θα είναι «ο προσωπικός σπόνσορας του Moebius», λέει ο ίδιος ο Gir/Moebius. Στη συνέχεια, τις περιπέτειες του αντιστράτηγου -που γίνεται όλο και πιο απείθαρχος-, διαδέχονται οι ονειρικές εξερευνήσεις του Moebius, με τη συνεργασία του σεναριογράφου Alexandro Jodorowsky που δημιουργεί για αυτόν, τον χαρακτήρα του John Difool..                             Εν τω μεταξύ άρχισε να τον διεκδικεί ο κινηματογράφος.. Μαζί με τον Jodorowsky, εργάστηκε για τα storyboards του φίλμ Dune, του Frank Herbert, κάτι που δυστυχώς έμεινε στην μέση. Ο Ridley Scott του ζήτησε να σχεδιάσει τα κοστούμια των ταινιών του Alien και να κάνει το storyboard στην ταινία Οι Άρχοντες του Χρόνου. Με εξαίρεση μια μικρού μήκους άγνωστη ταινία, και παρά πολλά ημιτελή πλάνα για ταινίες κινουμένων σχεδίων (το Starwatcher, το Le Garage hermétique,), ο Giraud δεν κατάφερε ποτέ να γίνει αυτό που σίγουρα ονειρευόταν: να γίνει και σκηνοθέτης. "Δεν θα έλεγα ότι το σινεμά με άφησε στην άκρη του δρόμου, δήλωσε το φθινόπωρο του 2010. Μάλλον εγώ, είμαι εκείνος που το άφησε. Δυστυχώς, είναι δύσκολο να ζεί κανείς πολλές ζωές ταυτοχρόνως. Το να δημιουργώ τον Moebius, χωρίς την παραμικρή παραχωρηση, ενώ η ζήτηση του Blueberry συνεχίζεται απαιτεί ήδη μια σημαντική εσωτερική αφοσίωση. Μου τραβά επίσης το καπέλο γιατί κατάφερα να με προδώσω, χωρίς να με εγκαταλείψω ωστόσο ... Τέλος πάντων, δεν είχα καμία θέση  για το σινεμά . Για να μπω στον κινηματογράφο, θα έπρεπε να κάνω σαν τον Cortez : να καίγονται τα πλοία μου και να μην μπορώ να κάνω τίποτα για αυτό"..                                                                                    Ο Giraud μαζί με τους ήρωές του..