Δείξε μου τί λέει το κόμμα σου για τον Πολιτισμό να σου πω ποιός είσαι!

Τί προτείνουν τα κόμματα για τον Πολιτισμό και πως τον βλέπουν; Προτείνουν  τίποτα σοβαρό; Ποιές είναι οι προτεραιότητες που θέτουν; Γιατί πριν τις εκλογές το τελευταίο πράγμα που ακούμε είναι μια συζήτηση για την Παιδεία και τον Πολιτισμό; Διαβάστε τί λένε τα προγράμματα όλων των κομμάτων (όσα φυσικά έχουν αφού οι Ανεξάρτητοι Έλληνες και η Δημοκρατική Συμμαχία δεν έχουν ούτε μία λέξη για τον Πολιτισμό!!) και κατατοπιστείτε. . Ενδιαφέρον παρουσιάζει η επιμονή των δεξιών κομμάτων (Ν.Δ, ΛΑΟΣ) στην συντήρηση της αρχαίας κληρονομιάς και η έλλειψη ενδιαφέροντος και πίστης στον σύγχρονο πολιτισμό.. Πλάκα έχει το πρόγραμμα της Χρυσής Αυγής που ενοχλείται από τα τούρκικα σήριαλ..το ΚΚΕ που ζητάει Ίδρυση ΑΕΙ για τις Τέχνες, ενώ ..ήδη υπάρχουν. Ή τα μεγαλόπνοα πλάνα και οι ασυνταξίες στο πρόγραμμα του ΠΑΣΟΚ, ενώ έκπληξη αποτελεί το μακροσκελές πρόγραμμα των Οικολόγων Πράσινων αλλά και της Δράσης..Το πεδίο προσφέρεται για προβληματισμό, αλλά και για διασκέδαση.. Ν.Δ ΠΟΛΙΤΙΣΜΟΣ: ΠΑΓΙΕΣ (ΜΑΛΛΟΝ) ΘΕΣΕΙΣ ΑΦΟΥ ΔΕΝ ΑΝΑΦΕΡΕΤΑΙ ΗΜΕΡΟΜΗΝΙΑ.. Ο πολιτισμός είναι ίσως το μεγαλύτερο και διαχρονικότερο κεφάλαιο που διαθέτει η χώρα. Ο Τομέας Πολιτισμού της Νέας Δημοκρατίας έχει ως αποστολή να συμβάλει στη συντήρηση και ανάδειξη της ελληνικής πολιτιστικής κληρονομιάς και στην ανάπτυξη του σύγχρονου πολιτισμού και της καλλιτεχνικής μας παραγωγής. Ο Τομέας Πολιτισμού παρακολουθεί την κυβερνητική δραστηριότητα στο χώρο του πολιτισμού και παρεμβαίνει με πρωτοβουλίες κοινοβουλευτικού ελέγχου ή προτάσεις νομοθετικών πρωτοβουλιών,  καθώς και δημόσια κριτική και προτάσεις στον τύπο και τα ηλεκτρονικά μέσα ενημέρωσης. Στον Τομέα του Πολιτισμού συγκεντρώνονται οι άνθρωποι και οι ιδέες που θα αποτελέσουν τη βάση στήριξης για την εκπόνηση προγράμματος και κυβερνητικής πολιτικής για τον πολιτισμό στη μελλοντική κυβέρνηση της Νέας Δημοκρατίας. Πολιτιστική Κληρονομιά: Η εκμετάλλευση των αρχαιολογικών πόρων (αντίγραφα, δικαιώματα κ.λπ.) θα πρέπει να γίνει με έμφαση στην ποιότητα: αφθονία καλής ποιότητας αντιγράφων, σημαντική αύξηση του αριθμού σημείων πώλησης τους (και στο εξωτερικό), διαφήμιση των αντιγράφων και των εκδόσεων σε όλες τις δυναμικές αγορές και χώρους. Μεγάλα Μουσεία της Χώρας (π.χ.: Εθνικό Αρχαιολογικό, Βυζαντινό, Ηρακλείου), μπορούν να αναβαθμιστούν, αποκτώντας διοικητική, επιστημονική και οικονομική ευελιξία, με στόχο να αυτοσυντηρούνται κατά το επιτυχημένο παράδειγμα του Νέου Μουσείου Ακρόπολης. Οι αρχαιότητες και τα μουσεία να ενταχθούν στα προγράμματα ταξιδιών των tour operators (π.χ.: οι Ενοποιημένοι Αρχαιολογικοί Χώροι, Αρχαιολογικό, Βυζαντινό, Νομισματικό Μουσείο ) με παροχή κινήτρων τα οποία να ενοποιούνται για το σύνολο της τουριστικής προβολής της Χώρας (π.χ.: ενιαίο εισιτήριο πολλαπλών πολιτιστικών προορισμών), με αναβάθμιση του προσωπικού υποδοχής των επισκεπτών, τόσο σε οικονομικό, όσο και σε θεσμικό επίπεδο. Οι απαλλοτριώσεις πρέπει να αντιμετωπισθούν συνολικά. Για τις εκκρεμείς υποθέσεις που είναι πάρα πολλές και χρονίζουν να εξεταστεί η δυνατότητα φοροαπαλλαγών, χορήγησης κρατικών ομολόγων ή ανταλλαγή με άλλα ακίνητα του Δημοσίου. Η διοικητική δομή υπηρεσιών του ΥΠΠΟΤ, και ειδικά οι Εφορείες Αρχαιοτήτων, πρέπει να αποκτήσουν πολυδύναμο ενοποιημένο χαρακτήρα, με μια ενιαία Εφορεία (ΕΠΚΑ, ΒΥΖΑΝΤΙΝΩΝ- ΝΕΩΤΕΡΩΝ ΑΡΧΑΙΟΤΗΤΩΝ) ανά Περιφερειακή Ενότητα (Νομό) για την καλύτερη και συντομότερη παροχή υπηρεσιών προς τον Έλληνα πολίτη. Οι Εφορείες Αρχαιοτήτων πρέπει να γίνουν τοπικοί παράγοντες πολιτιστικής ανάπτυξης με την οργάνωση σεμιναρίων, ομιλιών και άλλων εκδηλώσεων, κινητοποιώντας τους κατοίκους και τους κοινωνικούς φορείς κάθε περιοχής. Σύγχρονος Πολιτισμός: Βιβλίο – Λογοτεχνία – Συνέδρια Έμφαση στην εσωτερική και την ελληνόφωνη αγορά. Επιλεγμένες επενδύσεις - παρουσίες στη διεθνή αγορά και τις εκθέσεις βιβλίου. Περαιτέρω υποστήριξη της Διεθνούς Έκθεσης Βιβλίου Θεσσαλονίκης. Στην κατεύθυνση αυτή πρέπει να επιλέγονται με πολύ προσοχή κάποιες υποσχόμενες μεταφράσεις για επιχορήγηση. Ανάδειξη της δυνατότητας της Ελλάδας για την φιλοξενία σημαντικών διεθνών συνεδρίων σε κάθε πολιτιστικό ή επιστημονικό τομέα, κοντά σε εμβληματικούς ιστορικούς χώρους καλλιέργειας και παιδείας. Εικαστικές Τέχνες Ανάδειξη του έργου των κρατικών μουσείων και των εκθέσεων σύγχρονης τέχνης ώστε να γίνουν ευρύτερα γνωστά και αποδεκτά από την ελληνική κοινωνία και να αποκτήσουν ρόλο στο διεθνές πεδίο. Κινηματογράφος και Οπτικοακουστικά Μέσα Υποστήριξη της ελληνικής οπτικοακουστικής παραγωγής (κινηματογραφικής και τηλεοπτικής) στην πρόσβασή της στις διεθνείς αγορές. Αναδιάρθρωση της πολιτικής επιχορηγήσεων του Κινηματογράφου ώστε να απευθύνονται σε παραγωγές που συνδυάζουν την ποιότητα αλλά και την εμπορικότητα. Μουσική Ανάδειξη του έργου των κρατικών ορχηστρών και άνοιγμά τους στην κοινωνία. Εφαρμογή πολιτικής οικονομικότερης πρόσβασης των πολιτών στις εκδηλώσεις τους. Υποστήριξη της διάδοσης της ελληνικής λαϊκής και εμπορικής μουσικής στις διεθνείς αγορές με έμφαση στα Βαλκάνια και την Εγγύς Ανατολή, όπου πολλοί Έλληνες καλλιτέχνες είναι, ήδη, γνωστοί και δημοφιλείς. Παραστατικές τέχνες (Θέατρο και Χορός) Πολιτική οικονομικότερης πρόσβασης στα Κρατικά και Περιφερειακά θέατρα. Τα θέατρα αυτά αν και κρατικά δεν εφαρμόζουν (κυρίως τα πρώτα) πολιτική ευρύτερης πρόσβασης. Πολιτιστικές εκδηλώσεις, φεστιβάλ Ανάδειξη του διεθνούς ρόλου του «Ελληνικού Φεστιβάλ» και επιδίωξη προβολής του ώστε να γίνει μέρος του ποιοτικού ελληνικού τουριστικού προϊόντος. Οι επιχορηγήσεις στο σύγχρονο πολιτισμό πρέπει να συνδεθούν με την κοινωνική αποδοχή. Για παράδειγμα, οι δικαιούχοι πολιτιστικών παροχών (εργαζόμενοι, φοιτητές, ειδικές ομάδες πληθυσμού) θα λαμβάνουν δελτία τα οποία θα μεταφράζονται σε εισιτήρια παραστάσεων, εκθέσεων, βιβλία, εκδόσεις κ.λπ. Στη συνέχεια. οι επιχορηγήσεις θα δίνονται σε ακριβή αντιστοιχία με τα δελτία που έχει συγκεντρώσει κάθε οργανισμός.                                                         ΠΑΣΟΚ (Προεκλογικό πρόγραμμα 2009) Ο ΠΟΛΙΤΙΣΜΟΣ ΑΝΑΠΤΥΞΙΑΚΗ ΔΥΝΑΜΗ ΤΗΣ ΧΩΡΑΣ Το ΠΑΣΟΚ προσβλέπει στο μετασχηματισμό του πολιτισμού από πεδίο απλής παθητικής κατανάλωσης σε παραγωγική δύναμη της χώρας. Η σύγχρονη αναπτυξιακή διάσταση του πολιτισμού συνδέεται με δημιουργία χιλιάδων νέων θέσεων εργασίας και την κοινωνική συνοχή. Η Ελλάδα μπορεί: - να οργανώσει εξαγωγή πολιτιστικών προϊόντων και δραστηριοτήτων και να αποκτήσει το δικό της πεδίο πολιτιστικής ιδιαιτερότητας και διάκρισης. -να αξιοποιήσει τις υποδομές των ολυμπιακών αγώνων, το περιβάλλον, το τοπίο της, τον φυσικό και πολιτιστικό μας πλούτο, για πολιτιστική ανάπτυξη και για την προσέλκυση στην Ελλάδα πολιτιστικών δραστηριοτήτων από άλλες χώρες ή το διεθνή χώρο - να διαδραματίσει πρωταγωνιστικό ρόλο και να εξάγει τεχνογνωσία στην εκπόνηση προγραμμάτων με τις χώρες της Νοτιοανατολικής Ευρώπης και της Μεσογείου στον τομέα της συντήρησης και της αποκατάστασης των μνημείων. Η πολιτεία θα συμβάλει στη: - Δημιουργία συνθηκών ευνοϊκής ανάπτυξης των δομών παραγωγής πολιτιστικών προϊόντων και υπηρεσιών, με ποιοτικά κριτήρια και πιστοποιημένες διαδικασίες. - Προώθηση και προβολή πιστοποιημένων προϊόντων και υπηρεσιών σε συνεργασία με την ιδιωτική πρωτοβουλία και ιδιαίτερα με τις μικρομεσαίες επιχειρήσεις και τους γυναικείους συνεταιρισμούς, σε καθορισμένο πλαίσιο αρχών και κινήτρων με διαφανείς διαδικασίες (αντίγραφα από τα μουσεία, διατροφικά προϊόντα κ.ά). - Προώθηση επιστημονικών συμβατικών, αλλά και ηλεκτρονικών εκδόσεων ιδιαίτερα αυτών που σχετίζονται με την μελέτη και την έρευνα της πολιτιστικής κληρονομιάς. - Προώθηση «έξυπνων» υπηρεσιών και προϊόντων στην τουριστική αγορά. Αναδιοργάνωση των υφιστάμενων κρατικών δομών με στόχο την πολλαπλασιαστική αύξηση των αποδεκτών του πολιτιστικού μας προϊόντος στο εξωτερικό.                                                        ΑΝΑΒΑΘΜΙΣΗ ΤΟΥ ΠΟΛΙΤΙΣΤΙΚΟΥ ΠΕΡΙΒΑΛΛΟΝΤΟΣ Με σκοπό την βελτίωση της ποιότητας ζωής των πολιτών έχουμε θέσει τις παρακάτω προτεραιότητες για την προστασία του φυσικού περιβάλλοντος, των δημόσιων ελεύθερων χώρων και της πολιτιστικής μας κληρονομιάς: - Συγκρότηση αρχαιολογικού κτηματολογίου . -  Αναβάθμιση του περιβάλλοντος των υποβαθμισμένων περιοχών. - Περαιτέρω ανάπτυξη και σε άλλες πόλεις εκτός της Αθήνας των προγραμμάτων ενοποίησης αρχαιολογικών χώρων. - Ανάληψη «εμβληματικών» δράσεων και πρωτοβουλιών, όπως «Εικόνα της πόλης» για την θέσπιση κανόνων για τις κεραίες της τηλεόρασης, τις επιγραφές, τις διαφημίσεις. - Ανάδειξη και προστασία του μοναδικού ελληνικού τοπίου. Την επαναφορά και την καθολική εφαρμογή του θεσμού της «Απόσυρσης κτηρίων», ιδιαίτερα στις οικολογικά ευαίσθητες περιοχές, όπως ο νησιωτικός χώρος. -  Εισαγωγή της αρχιτεκτονικής σε όλα τα δημόσια έργα. - Υιοθεσία μνημείων από σχολεία, συλλόγους, δήμους ή άλλους φορείς.                                                ΑΝΑΔΕΙΞΗ ΚΑΙ ΠΡΟΣΤΑΣΙΑ ΤΗΣ ΠΟΛΙΤΙΣΤΙΚΗΣ ΚΛΗΡΟΝΟΜΙΑΣ Για την ανάδειξη και προστασία της πολιτιστικής κληρονομιάς το ΠΑΣΟΚ θέτει τους παρακάτω στόχους: - Αρχαιολογικοί χώροι και Μουσεία ανοικτά πρωϊνές και απογευματινές ώρες με στόχο την προσέλκυση και εξυπηρέτηση των πολιτών και την αύξηση της επισκεψιμότητας στα πρότυπα των προηγμένων ευρωπαϊκών χωρών. - Νέα πολιτική για τα Μουσεία της χώρας που θα απελευθερώνει τις δυνάμεις τους, που θα επιτρέπει να αναπτύσσουν πρωτοβουλίες και να ενημερώνουν για τα εκθέματα και τις δραστηριότητές τους, που θα φέρνουν πιο κοντά το κοινό και μάλιστα τις νεότερες ηλικίες. Το ΠΑΣΟΚ επιδιώκει την αυτονομία, την αυτοτέλεια και τον διεπιστημονικό σχεδιασμό των Μουσείων θεωρώντας αδιαπραγμάτευτο το δημόσιο χαρακτήρα τους. - Προγράμματα και παρεμβάσεις ανάδειξης αρχαιολογικών και ιστορικών τόπων με ήπιες και διδακτικές παρεμβάσεις και με αξιοποίηση της σύγχρονης τεχνολογίας. - Ελκυστικά προγράμματα για νέους. Άνοιγμα των Μουσείων σε εκδηλώσεις νεανικής δημιουργίας. - Ενίσχυση του προγράμματος ολοκλήρωσης των μεγάλων μουσειακών υποδομών και συνέχιση του προγράμματος εκσυγχρονισμού των περιφερειακών Μουσείων. - Ενίσχυση των προγραμμάτων τοπικής κλίμακας, (ιδιαίτερα αυτών που αφορούν τοπική ιστορία ή πολιτισμό) με ανάδειξη των τοπικών κοινωνιών.                                                        Ο ΠΟΛΙΤΙΣΜΟΣ ΣΥΣΤΑΤΙΚΟ ΣΤΟΙΧΕΙΟ ΤΗΣ ΕΚΠΑΙΔΕΥΣΗΣ Το ΠΑΣΟΚ αναλαμβάνει την πρωτοβουλία για ένα νέο νομικό πλαίσιο που θα απαντά στα ουσιαστικά προβλήματα του σήμερα, εντάσσοντας την καλλιτεχνική εκπαίδευση στο πλαίσιο του εκπαιδευτικού συστήματος της χώρας, όπως της αξίζει.          ΠΟΛΙΤΙΣΜΟΣ ΚΑΙ ΜΕΣΑ ΜΑΖΙΚΗΣ ΕΝΗΜΕΡΩΣΗΣ (Μ.Μ.Ε.) Η συνάντηση του πολιτισμού με τα Μ.Μ.Ε. αποτελεί καθοριστικό παράγοντα για τη σχέση του με το ευρύ κοινό. Από την πλευρά της πολιτείας αυτό προϋποθέτει ένα συγκεκριμένο και δεσμευτικό πρόγραμμα πολιτισμού προς τα Μ.Μ.Ε., που θα ενσωματώνει επιμορφωτικές και πολιτιστικές εκπομπές στις ζώνες υψηλής τηλεθέασης και ακροαματικότητας της τηλεόρασης και του ραδιοφώνου και στην καθιέρωση πολιτιστικής ζώνης στα δελτία ειδήσεων.                                                   ΤΟΠΙΚΕΣ ΚΟΙΝΩΝΙΕΣ ΚΑΙ ΠΟΛΙΤΙΣΜΟΣ – ΥΠΟΔΟΜΕΣ ΚΑΙ ΔΙΚΤΥΩΣΗ Η διάχυση της πολιτιστικής δραστηριότητας προϋποθέτει τη στήριξή της σε τοπική κλίμακα. Προτείνουμε ένα νέο είδος συνεργασίας κεντρικού κράτους και τοπικές αυτοδιοικήσεις και προς αυτή την κατεύθυνση προβλέπουμε: - Δημιουργία και υλοποίηση προγραμμάτων και δράσεων με δίκαιη ανακατανομή των πόρων, σε συνεργασία με την Τοπική Αυτοδιοίκηση και τα Περιφερειακά ΑΕΙ. Στόχος η στήριξη των δημιουργών σε κάθε τοπική κοινωνία. - Ενεργοποίηση της ιδέας του πολιτιστικού εθελοντισμού που θα αναδεικνύει τις πρωτοβουλίες των πολιτών είτε για την προστασία της πολιτιστικής κληρονομιάς είτε για την ανάπτυξη της δημιουργίας, με εισαγωγή θεσμών αριστείας. - Στελέχωση των περιφερειακών πολιτιστικών θεσμών με αξιοκρατικές διαδικασίες και κριτήρια ποιότητας. Συνέπεια του κράτους στις οικονομικές του υποχρεώσεις. - Ενίσχυση και διεύρυνση των Περιφερειακών Δικτύων των Τεχνών (ΔΗΠΕΘΕ, κινηματογραφικές λέσχες, ωδεία, βιβλιοθήκες, λέσχες ανάγνωσης, εικαστικά εργαστήρια). Υποχρέωση των δημοσίων πολιτιστικών φορέων (λόγου χάρη Εθνικό Θέατρο, Κρατικές Ορχήστρες) για παρουσία στην περιφέρεια σε σταθερή βάση. - Δημιουργία προϋποθέσεων δικτύωσης των περιφερειακών πολιτιστικών δομών,προκειμένου να εξασφαλιστεί η μεταξύ τους επικοινωνία και συνεργασία.                                                                                 ΠΡΟΓΡΑΜΜΑ ΤΟΥ ΣΥΡΙΖΑ, 29-11-2011 5. Αναζωογόνηση  και στήριξη της  καλλιτεχνικής και πνευματικής παραγωγής. Η πολιτιστική  κρίση που βιώνουμε έχει τις ρίζες της στις αντιθέσεις του καπιταλιστικού τρόπου παραγωγής και της βαθιάς κρίσης των κυρίαρχων αξιών και ιδεών του νεοφιλελευθερισμού. Οι συνέπειες της πολιτιστικής κρίσης εκτείνονται  σ΄ όλη την κοινωνία και πλήττουν με ιδιαίτερη δριμύτητα τις εργαζόμενες τάξεις  και τη νεολαία. Οι πολιτιστικές αξίες, ο αθλητισμός, τα καταναλωτικά πρότυπα, τα πρότυπα κοινωνικής συμπεριφοράς, ο τρόπος ζωής που προβάλλονται απ΄ την άρχουσα τάξη και τα καλλιτεχνικά ρεύματα που στηρίζει και κυρίως η μαζική κουλτούρα και υποκουλτούρα που προωθεί, με κύρια οχήματα τα ΜΜΕ, αποσκοπούν  τελικά στην εξυπηρέτηση  των  αναγκών της καπιταλιστικής αγοράς και των μακροπρόθεσμων συμφερόντων του συστήματος. Η ανάπτυξη της προσωπικότητας, των δυνάμεων και ικανοτήτων του ανθρώπου, της πνευματικής και ψυχικής καλλιέργειας.  Η στήριξη των ανθρώπων των γραμμάτων και των τεχνών. Η αναζωογόνηση και ο εμπλουτισμός της πνευματικής παραγωγής. Η εξασφάλιση του πλουραλισμού και της ελευθερίας έκφρασης των καλλιτεχνών. Η εξασφάλιση των όρων και των προϋποθέσεων για τη συμμετοχή όλων στην πολιτιστική παραγωγή και στον αθλητισμό. Η οργανική ένταξη των προϊόντων του πολιτισμού στη ζώσα καθημερινότητα των πολιτών,  αποτελούν σήμερα για την ριζοσπαστική Αριστερά ζητήματα πρώτης προτεραιότητας και χαρακτηριστικά που θα μετατρέψουν τον πολιτισμό σε όρο για μια νέα κοινωνική ανάπτυξη και ουσιώδη προϋπόθεση της κοινωνικής αλλαγής. 14.  Για τον Πολιτισμό, την πνευματική και καλλιτεχνική δημιουργία Η κυριαρχία του νόμου της αγοράς και της ισοπεδωτικής καταναλωτικής κουλτούρας και στο πολιτιστικό γίγνεσθαι οδηγεί σήμερα στην προϊούσα εμπορευματοποίηση των πολιτιστικών αγαθών και στην τυποποίηση της πολιτιστικής δημιουργίας, με βάση τα πρότυπα της μαζικής παραγωγής. Η επικράτηση της λογικής του κέρδους, σε συνδυασμό με την ισοπεδωτική κυριαρχία της νεοφιλελεύθερης εκδοχής της πολιτιστικής διαχείρισης, έχει ως αποτέλεσμα τη σταδιακή απόσυρση της πολιτείας από όλους τους τομείς της πολιτισμικής παραγωγής και την εκχώρηση σε ιδιώτες της ευθύνης και του προνομίου σχεδιασμού και υλοποίησης μιας πολιτιστικής πολιτικής, η οποία έχει στραμμένο το βλέμμα της στην αγορά. Στην Ελλάδα οι εξευτελιστικές παροχές από τον δημόσιο Προϋπολογισμό για τις τέχνες, τα γράμματα και την πολιτιστική κληρονομιά, είναι στοιχείο που διακρίνει όλες τις μεταπολιτευτικές κυβερνήσεις, αλλά ιδιαίτερα τις κυβερνήσεις ΠΑΣΟΚ και Ν.Δ. της τελευταίας 35ετίας. Ο ΣΥΡΙΖΑ πιστεύει ότι για την υλοποίηση  μιας ολοκληρωμένης πολιτιστικής πολιτικής, απαιτούνται: Οργανική σύνδεση της εκπαίδευσης με το πολιτιστικό γίγνεσθαι. Επαρκής δημόσια χρηματοδότηση. Εξασφάλιση των απαραίτητων υποδομών για την πολιτιστική δημιουργία. Πλουραλισμός και ελευθερία έκφρασης. Περιφερειακή πολιτιστική πολιτική. Αποκέντρωση των πολιτιστικών υπηρεσιών, μείωση των ανισοτήτων πρόσβασης σε αυτές, στήριξη της τοπική καλλιτεχνικής δημιουργίας. Στη βάση αυτή, ο ΣΥΡΙΖΑ, προτείνει και διεκδικεί: Τη διάσωση, διατήρηση και ανάδειξη όλων των στοιχείων που συναποτελούν την πολιτιστική μας κληρονομιά (μνημεία, ήθη και έθιμα, φυσικό, αρχιτεκτονικό τοπίο κ.ά.), ώστε η παρουσία της, στον βίο του πολίτη, να αποτελεί οργανικό στοιχείο της καθημερινότητάς του. Τα μουσεία και οι αρχαιολογικοί χώροι να μην είναι «αποστειρωμένοι» τόποι, αλλά χώροι γνώσης και ψυχαγωγίας. Την κάλυψη, από το Υπουργείο Πολιτισμού, των αναγκών σε ανθρώπινο δυναμικό, όλων των ειδικοτήτων (αρχαιολόγοι, μηχανικοί, τεχνίτες, συντηρητές αρχαιοτήτων, φύλακες, λαογράφοι, μουσειολόγοι κ.ά.), αλλά και τη στήριξη διοικητικά και οικονομικά του υπάρχοντος δυναμικού, προκειμένου να ανταποκριθεί στις ειδικές απαιτήσεις του έργου του. Την ανάπτυξη της διεθνούς συνεργασίας και των ανταλλαγών στον τομέα του πολιτισμού. Την προώθηση της επαφής και της συνομιλίας με τα διεθνή ρεύματα τέχνης, τις παραδόσεις, τις ιδέες και τα σύγχρονα δημιουργήματα των άλλων πολιτισμών. Την υποστήριξη των σύγχρονων ρευμάτων της τέχνης, αλλά και του πειραματισμού. Υποστήριξη και ενθάρρυνση της ερασιτεχνικής ασχολίας με τον πολιτισμό και την καλλιτεχνική δημιουργία. Οι νέες τεχνολογίες, τα σύγχρονα μέσα επικοινωνίας και η χρήση τους για την προβολή και την παραγωγή τέχνης, οι νέες μορφές έκφρασης, πρέπει να αποτελούν υποκείμενα μελέτης, στήριξης και ανάπτυξης. Την ανταγωνιστική αντιπαράθεση στο ρόλο της τηλεόρασης, που με την καθοριστική συνδρομή των διαπλεκόμενων πολιτικών και οικονομικών συμφερόντων, έχει αναχθεί στον κατεξοχήν ιδεολογικό μηχανισμό, που όχι μόνο εκχυδαΐζει τον πολιτισμό, αλλά και διαμορφώνει την κοινή γνώμη σε όλες της τις διαστάσεις. Την αύξηση των δαπανών για τον πολιτισμό στο 2% του ΑΕΠ. Την εξασφάλιση διαφάνεια στις χρηματοδοτήσεις, με τη δημοσίευση ετήσιας έκθεσης του ΥΠΠΟ, όπου θα καταγράφεται το σύνολο των επιδοτήσεων που έλαβε κάθε ομάδα, οργανισμός κλπ. Την ουσιαστική και στοχευμένη οικονομική στήριξη των ΟΤΑ, προκειμένου να αναπτύξουν, στη βάση κατάλληλων ποιοτικών προδιαγραφών, τις αναγκαίες τοπικές πολιτιστικές υποδομές και να υλοποιήσουν μια ολοκληρωμένη περιφερειακή πολιτιστική πολιτική, που θα στοχεύει τόσο στην προστασία και ανάδειξη της τοπικής κληρονομιάς και των τοπικών παραδόσεων, όσο και στην ενίσχυση της σύγχρονης καλλιτεχνικής δημιουργίας. Την προώθηση «Εθνικού Προγράμματος» κάλυψης, σε βάθος δεκαετίας, των κτιριακών και άλλων αναγκών των υφιστάμενων πολιτιστικών υποδομών (μουσεία, βιβλιοθήκες, ηλεκτρονικά αρχεία, χώροι εκθέσεων και φεστιβαλικών δραστηριοτήτων, πολιτιστικά κέντρα, σχολές τεχνών κλπ). Την επέκταση του προγράμματος ενοποίησης αρχαιολογικών χώρων και οργανικής ένταξής τους στον αστικό ιστό και σε άλλες πλην Αθήνας πόλεις (Θεσσαλονίκη, Βόλος κ.ά.) Την προώθηση ειδικού νομικού πλαισίου για την αξιοποίηση εγκαταλειμμένων κτιρίων, σε κεντρικό και τοπικό επίπεδο, ως χώρων κοινωνικής δραστηριότητας (πολιτιστικά κέντρα, στέγαση συλλόγων, κοινωνική στέγη, νοσοκομειακοί ξενώνες κλπ). Την προστασία και ανάδειξη της αρχιτεκτονικής κληρονομιάς (μοντέρνο κίνημα, βιομηχανική αρχιτεκτονική κλπ).                                                                                                    ΚΚΕ: ΓΙΑ ΤΗ ΛΑΪΚΗ ΠΟΛΙΤΙΣΤΙΚΗ ΑΝΑΠΤΥΞΗ -- Εξασφάλιση των μορφωτικών και υλικών προϋποθέσεων για την ανεμπόδιστη πρόσβαση του λαού στην Τέχνη και τον Πολιτισμό, για την ανάπτυξη της καλλιτεχνικής και λαϊκής ερασιτεχνικής δημιουργίας ως αντίδοτο στα αγοραία πρότυπα της μονοπωλιακής πολιτιστικής δημιουργίας, στα μονοπώλια θεάματος, ακροάματος. -- Δημιουργία ενιαίου και αποκλειστικά δημόσιου μηχανισμού παραγωγής και διανομής του πολιτιστικού και του καλλιτεχνικού έργου, αποτελούμενου από κρατικούς φορείς που θα λειτουργούν με κοινωνικό προγραμματισμό και έλεγχο, αποφασιστικό ρόλο των δημιουργών καλλιτεχνών και κρατική χρηματοδότηση, ώστε η Τέχνη, από εμπόρευμα και μονοπώλιο της κυρίαρχης τάξης που είναι σήμερα, να γίνει κτήμα και όπλο του λαού. -- Συγκρότηση πανελλαδικού δικτύου δημόσιων πολιτιστικών κέντρων σε κάθε συνοικία και χωριό, με βιβλιοθήκες, θεατρικές σκηνές, αίθουσες κινηματογραφικών προβολών, συναυλιών κ.ά., κυψέλες για την πολιτιστική και μορφωτική ανάπτυξη της νεολαίας και των εργαζομένων, κύτταρα της λαϊκής ερασιτεχνικής δημιουργίας. -- Το δωδεκάχρονο βασικό σχολείο μαζί με τη γνώση να καλλιεργεί και το συναισθηματικό κόσμο των μαθητών, αναπτύσσοντας την Αισθητική Αγωγή. Ίδρυση δημόσιων και δωρεάν κέντρων καλλιτεχνικής εκπαίδευσης για τη φοίτηση νέων εργαζομένων που έχουν ιδιαίτερο ενδιαφέρον σε συγκεκριμένο καλλιτεχνικό τομέα. -- Δωρεάν πρόσβαση του λαού στους αρχαιολογικούς χώρους και τα κάθε είδους μουσεία, που πρέπει να αποτελούν αποκλειστικά κρατική ιδιοκτησία. Δωρεάν είσοδος των μαθητών, φοιτητών και σπουδαστών σε θέατρα και κινηματογράφους. -- Η σταθερότητα στην εργασία με μείωση του εργάσιμου χρόνου υπέρ της αύξησης του ελεύθερου χρόνου αποτελεί μια σημαντική προϋπόθεση για να αναπτύσσεται το πολιτιστικό επίπεδο του λαού. -- Εργασιακή, οικονομική, μορφωτική αναβάθμιση των καλλιτεχνών. Ίδρυση Ανώτατων Καλλιτεχνικών Σχολών, δημόσιων και δωρεάν στο πλαίσιο της Ενιαίας Ανώτατης Εκπαίδευσης για την επιστημονική μόρφωση των δημιουργών σε όλες τις μορφές Τέχνης. Αντιμετώπιση των οικονομικών και συνταξιοδοτικών προβλημάτων των καλλιτεχνών, ώστε να μπορούν να αντεπεξέρχονται στις σύγχρονες ανάγκες διαβίωσης και επιστημονικής, καλλιτεχνικής ενημέρωσης. Καθολική λύση του Ασφαλιστικού για τους ανασφάλιστους καλλιτέχνες.    ΛΑΟΣ ΕΚΛΟΓΕΣ 2012, ΠΟΛΙΤΙΣΜΟΣ Πιστεύουμε  ότι  ο  Πολιτισμός,  η  Παράδοση  και  η Γλώσσα  μας  είναι  εθνικά  και  κοινωνικά  αγαθά,  και αποτελούν τόσο πηγή έμπνευσης και δημιουργίας όσο και κεφάλαιο  για  την  επιβίωση  της  Ελλάδας  σε  δύσκολους καιρούς. Ακόμα, ότι  η πολιτική της χώρας μας για αυτά πρέπει να ασκείται με κριτήρια αφενός μεν καλλιέργειας και προβολής της πολιτιστικής μας παράδοσης,  αφετέρου δε  προώθησης  της  πνευματικής  και  καλλιτεχνικής δημιουργίας.    Πολιτισμός 1.   Λήψη  μέτρων  για  την  χρονική  επέκταση  των ωραρίων  και  την  εξασφάλιση  της  λειτουργίας  των Μουσείων και των Αρχαιολογικών χώρων. 2.  Ένταξη  όλων  των  Ελληνικών  μνημείων  στο Google‐Earth  και  δημιουργία  τρισδιάστατων διαδικτυακών μουσείων.  3.  Δημιουργία  δικτύου  Μουσείων  «Τοπικής Ιστορίας  και  Παράδοσης»,  στις  μεγάλες  πόλεις  της Ελλάδας και στους τόπους θρησκευτικού τουρισμού.  4.  Λήψη  μέτρων  για  τη  μεγαλύτερη  δυνατή προβολή του Ελληνικού Πολιτισμού στο εξωτερικό.  5.  Επέκταση  και  εξορθολογισμός  των επιδοτήσεων  για  καλλιτεχνικές  και  πολιτιστικές δραστηριότητες. 6.  Επέκταση  των  επιδοτήσεων  εισιτηρίων θεατρικών παραστάσεων.   ΟΙΚΟΛΟΓΟΙ  ΠΡΑΣΙΝΟΙ Πολιτισμός στην Καθημερινή Ζωή Πολιτισμός σημαίνει για μας: αισθητική στην καθημερινότητα, αρμονικές σχέσεις μεταξύ των ανθρώπων και της κοινωνίας με τη φύση και το παραδοσιακό ανθρωπογενές περιβάλλον, μουσική, χρώματα, γεύσεις, μυρωδιές παντού και όχι μόνο στις αισθητικά στειρωμένες αίθουσες πολιτισμού, να μιλάς την αλήθεια, που στα χέρια των καλλιτεχνών γίνεται μήνυμα αλλαγής, ανατροπή, φωτιά χωρίς βία, απειλή ενάντια στη διαφθορά ή τον ωχαδελφισμό, να μην συμβιβάζεσαι με τα προβαλλόμενα πρότυπα της κατανάλωσης, την αισθητική των ρεάλιτι, το εθνικιστικό κιτς, την κυριαρχία της πλαστικής εικόνας, συνάντηση, αλληλογνωριμία, διάλογος, αλληλοσεβασμός, ανταλλαγή, αποφυγή του εθνικισμού και του (ποδοσφαιρικού, θρησκευτικού ή όποιου άλλου) φανατισμού, να μιλάς για τα προβλήματα του καιρού μας, την περιβαλλοντική κρίση, την αισθητική υποβάθμιση και την ανιστόρητη ανάπτυξη των αστικών κέντρων, τον ρατσισμό, την ξενοφοβία, την παραβίαση των ανθρωπίνων δικαιωμάτων, την κοινωνική ανισότητα, τους πρόσφυγες, το ΑIDS, το έλλειμμα δημοκρατίας, το trafficking, να μην αποδέχεσαι την απουσία πολιτισμού στην καθημερινότητα, να σε νοιάζει (ή να νοιάζεσαι) για το διπλανό σου, για τους αδύναμους, για το πάρκο ή ένα μνημείο που χάνεται, για το δάσος που καίγεται ή τσιμεντώνεται, για την παραλία που χτίζεται, για την χελώνα που απειλείται, αληθινή κοινωνική πολιτική στις φτωχογειτονιές, ευαισθητοποίηση των πολιτών για το περιβάλλον, δίκαιες σχέσεις με τους αδύναμους στην άλλη γωνιά του πλανήτη, μια συναυλία για τα θύματα του AIDS, μια καμπάνια για την κατάργηση της θανατικής ποινής, μια υπογραφή για να σωθεί ένα πάρκο ή ένα μνημείο, μια εκδήλωση για τη διεύρυνση της συνείδησης των κοινωνικών αποκλεισμένων, το χέρι που δίνεις σε κάποιον που έχει πέσει κάτω, Πολιτισμός για μας σημαίνει να οξύνεις τις αισθήσεις, να απαιτείς το καλύτερο αντί για το περισσότερο, να ζητάς απαντήσεις για το "είναι", όχι μόνο για το "έχειν". Πολιτισμός είναι μια απειλή που αφήνει γλυκιά αίσθηση, μια επανάσταση χωρίς βία και αίμα. Η ποίηση, η λογοτεχνία, η μουσική, η ζωγραφική, το θέατρο δεν θεωρούνται για πολλούς απειλή για το σύστημα του αυταρχισμού, της έλλειψης δημοκρατίας, της μονολιθικής σκέψης. Πολιτισμός για μας δεν είναι: ο ευτελισμός και η διαπόμπευση των ανθρώπων από χαμηλής ποιότητας εκπομπές στα δημόσια ραδιοκύματα, μια συνείδηση διαμορφωμένη από τηλεοπτικά παράθυρα και βιβλία που καλλιεργούν στερεότυπα, ο μιμητισμός άδειων περιεχομένου προτύπων, η καλλιέργεια συμπεριφορών "θεατών της εικονικής ζωής". ο κάθε είδους χουλιγκανισμός μέσα και έξω από τα γήπεδα. η πολυτέλεια και η περιβαλλοντική, αισθητική και κοινωνική υποβάθμιση γύρω μας. Οι πραγματικά πολιτισμένοι άνθρωποι, οι αληθινοί καλλιτέχνες, οι πολίτες που έχουν διαποτιστεί από τον πολιτισμό της καθημερινότητας δεν είναι υπάκουοι αλλά κριτικοί, δεν είναι σιωπηλοί αλλά σκεπτόμενοι, δεν άγονται και φέρονται από την κάθε εξουσία, αλλά επιλέγουν συνειδητά, δεν φοβούνται τον άλλο, αλλά σέβονται το διαφορετικό, επιδιώκουν το διάλογο, έχουν αυξημένα αντανακλαστικά στα περιβαλλοντικά, κοινωνικά, δημοκρατικά προβλήματα σε κάθε εποχή. Οι ΟΙΚΟΛΟΓΟΙ ΠΡΑΣΙΝΟΙ θέλουμε: ο πολιτισμός να είναι υπόθεση της καθημερινότητας στο σπίτι, το δρόμο, την εργασία, τη διασκέδαση, το σχολείο, την πόλη, παντού, η μουσική, η τέχνη, το θέατρο, η ποίηση, η ζωγραφική να πάρουν τη θέση τους στην καθημερινότητα, να κυριαρχήσουν στην εκπαίδευση, να διαποτίσουν τις πολιτικές σε εθνικό και τοπικό επίπεδο, να βγουν από τις κλειστές αίθουσες στο δρόμο και να συναντήσουν τους καθημερινούς ανθρώπους, οι καθημερινοί άνθρωποι να κάνουν ουρές έξω από τα μουσεία, τις αίθουσες τέχνης, τα καλλιτεχνικά εργαστήρια (κι όχι έξω από τα στούντιο των ρεάλιτι σώου), η τέχνη και ο πολιτισμός να γίνουν τα όπλα του μέλλοντος, και να περιθωριοποιήσουν τη βία και την απειλή, το αστικό περιβάλλον να διατηρεί, να προστατεύει και να αναδεικνύει στοιχεία της ιστορικότητάς του και να μην τα αποβάλλει, να τα συνθλίβει ή να τα μασκαρεύει. Η προστασία και η ανάδειξη των στοιχείων της τοπικής ταυτότητας να είναι ζητούμενο όχι μόνο στα μεγάλα αστικά κέντρα, αλλά και στο χωριό και στην ύπαιθρο. Να αναζητηθούν νέοι τρόποι δραστηριοποίησης για την προστασία και ανάδειξη της πολιτιστικής ταυτότητας, που να συνδέονται με τις προσπάθειες αντιμετώπισης της ανεργίας των νέων στις πόλεις και στην ύπαιθρο. Η τέχνη μπορεί να αμφισβητήσει τα στερεότυπα, ο πολιτισμός μπορεί να δώσει νέες απαντήσεις για τα θέματα της βίας, των ανθρώπινων και διακρατικών σχέσεων, των σχέσεων της κοινωνίας με το περιβάλλον, τη θέση της γυναίκας στον κόσμο, το ρόλο του φανατισμού (πολιτικού, οικονομικού, θρησκευτικού) και των προκαταλήψεων στην πρόκληση συγκρούσεων. Θεωρούμε ότι πολιτισμός δεν πρέπει να καθορίζεται από τις χρηματοδοτήσεις ή τον κατάλογο με τα τραγούδια που πρέπει να "παίξουν" ("πλέι λίστ") στα ραδιοτηλεοπτικά, τη μετάδοση ή μη μετάδοση τραγουδιών κατόπιν πληρωμής ή αποκλειστικής προτίμησης των δισκογραφικών εταιριών, αποκλείοντας τη μετάδοση όλου του φάσματος τραγουδιών. Ενθαρρύνουμε εναλλακτικούς τρόπους παραγωγής. Είμαστε αντίθετοι με ένα εκλεπτυσμένο είδος λογοκρισίας, που βασίζεται σε πελατειακές χρηματοδοτήσεις, κατευθυνόμενες στηρίξεις κι έσοδα διαφημίσεων, που στηρίζεται από ισχυρούς παράγοντες, αλλά και γίνεται αποδεκτό από σημαντικό κομμάτι του πολιτικού κόσμου, διαμορφώνοντας τους σταρ - πρότυπα μέσω της συστηματικής υπερπροβολής από τα ραδιοτηλεοπτικά μέσα (και συνήθως όχι για την προσφορά τους στον πολιτισμό, αλλά για αδιάφορα προσωπικά τους θέματα και συμπεριφορές). Προβληματιζόμαστε για την επιβολή ενός "ανάλαφρου" τρόπου ζωής (λάιφ στάιλ) και μιας τηλεοπτικής πραγματικότητας που αυτό-ικανοποιείται και αλληλοπροβάλλεται, δημιουργώντας μια αισθητική των σκουπιδιών. Οι ΟΙΚΟΛΟΓΟΙ ΠΡΑΣΙΝΟΙ θέλουμε τα Μαζικά Μέσα Ενημέρωσης να γίνουν παράγοντες πολιτισμού, μέσα πληροφόρησης κι ευαισθητοποίησης των πολιτών, καλλιέργειας υψηλής αισθητικής και κριτικής σκέψης, πραγματικού εκσυγχρονισμού της πολιτικής, κοινωνικής και πολιτιστικής ζωής αντί προβολής και δημιουργίας αναχρονιστικών προτύπων ή αποσιώπησης της πραγματικής και καθημερινής δημιουργίας. Αφετηρία, βέβαια, πρέπει να είναι η σωστή παιδεία στα σχολεία και η σωστή εκπαίδευση των εκπαιδευτικών. Η ίδια η εκπαίδευση και οι χώροι της εκπαίδευσης πρέπει να διαμορφώνουν καθημερινά τον πολιτισμό και την αισθητική της καθημερινότητας. Οι ΟΙΚΟΛΟΓΟΙ ΠΡΑΣΙΝΟΙ είμαστε αντίθετοι με την κατεδάφιση του πολιτικού πολιτισμού και της δημοκρατικής κουλτούρας, που συντελείται σήμερα είτε στο όνομα μιας ανεξέλεγκτης αγοράς είτε της καταπολέμησης της υπαρκτής ή ανύπαρκτης τρομοκρατίας. Θεωρούμε ως πρότυπό μας όλα όσα κατακτήθηκαν με αγώνες και αποτελούν τον πολιτισμό της δημοκρατικής μας κοινωνίας: δίκαιο για όλους, ελευθερίες χωρίς σκοπιμότητες, σύνθεση μέσα από τον διάλογο των πολιτισμών και την πολυπολιτισμικότητα, ανθρώπινα και κοινωνικά δικαιώματα, κατάργηση της θανατικής ποινής και των βασανιστηρίων, δικαιοσύνη, ανεκτικότητα και διάλογος.                                          ΔΗΜΟΚΡΑΤΙΚΗ ΑΡΙΣΤΕΡΑ, ΓΙΑ ΤΟΝ ΠΟΛΙΤΙΣΜΟ, 21 Νοεμβρίου 2011   Η ΔΗΜΑΡ θεωρεί ότι ο Πολιτισμός διατρέχει ολόκληρο το κοινωνικό σώμα δημιουργώντας και αντανακλώντας αξίες και πρότυπα, επηρεάζοντας την καθημερινή ζωή των πολιτών, διαμορφώνοντας τις σχέσεις ανάμεσά τους, αλλά και τις σχέσεις που αναπτύσσουν με τους φορείς της εξουσίας. Αυτό σημαίνει πως ο Πολιτισμός δεν περιορίζεται αποκλειστικά και μόνο στο πεδίο της δημιουργίας των έργων τέχνης και της επαφής τους με το κοινό. Στον τόπο μας δεν έλειψε ποτέ η παραγωγή πολιτισμού. Εκείνο που έλειψε και λείπει είναι η ευρύτερη διάδοσή του καθώς και η συνειδητοποίηση ότι δεν πρόκειται για μια μονόδρομη σχέση καλλιτεχνών και κοινού αλλά για μια πολύ πλατύτερη έννοια: αφορά τη συμπεριφορά μας, τον τρόπο ζωής μας, την κοινωνική στάση και αντίληψή μας, τη δημιουργία ή την κατάργηση προτύπων και σήμερα αντανακλά με δραματικό τρόπο την κρίση της ελληνικής κοινωνίας. Τα τελευταία χρόνια παρακολουθούμε μια ραγδαία έκπτωση πολιτισμικών και κοινωνικών αξιών. Κυριαρχούν συντηρητικές νοοτροπίες και ακραία ανταγωνιστικές συμπεριφορές, παράγονται και διαδίδονται ατομικιστικά πρότυπα, υποβαθμίζοντας οι έννοιες της συλλογικότητας, της αλληλεγγύης και της ευθύνης. Ταυτόχρονα, καθώς η ελληνική κοινωνία αλλάζει λόγω του έντονου μεταναστευτικού ρεύματος, παρατηρούμε την ανάδυση της καχυποψίας και του μίσους ενάντια στον «άλλον», τον ξένο, τον πολιτισμικά διαφορετικό. Η παγκοσμιοποίηση έχει διευρύνει την κυκλοφορία και τη διάδοση των πολιτισμικών αγαθών αλλά έχει παράλληλα οδηγήσει σε επικίνδυνες πολιτισμικές αναδιπλώσεις. Ο σύγχρονος εθνικισμός και ο ρατσισμός δεν αποτελεί μόνο ένα ιστορικό επεισόδιο η μια επιβίωση παλαιών μορφών ισχύος, αλλά ένα παγκόσμιο φαινόμενο με βαθιές ρίζες, το οποίο εξελίσσεται συνεχώς και εμφανίζει, κατά κύριο λόγο, πολιτισμικά χαρακτηριστικά. Οι νέες κατώτερες «φυλές», στις σύγχρονες κοινωνίες, είναι οι «άλλοι» - μετανάστες, ευάλωτες κοινωνικές ομάδες, «κοινωνικά αποκλεισμένοι» - που στιγματίζονται και περιθωριοποιούνται. Η ΔΗΜΑΡ θεωρεί πως οι μετανάστες μπορούν να συμβάλουν αποφασιστικά στην πολιτισμική ανάπτυξη μιας χώρας. Απαραίτητη προϋπόθεση είναι ο πολιτισμός να λειτουργήσει ως γέφυρα που θα διευρύνει την ανεκτικότητα στη διαφορά και τη δημιουργική μίξη των πολιτισμικών δράσεων. Όσον αφορά την κρατική πολιτική σχετικά με τον πολιτισμό, την αξιοπιστία της υπονομεύουν η έλλειψη υποδομών, η αδιαφάνεια των θεσμών, η κακή διαχείριση των κονδυλίων, η διασπάθιση του δημόσιου χρήματος και η πελατειακή αντίληψη που διέπει την κατανομή των δαπανών. Η πενιχρή χρηματοδότηση των σχετικών φορέων και η αντιμετώπιση τους ως ενός ακόμη πεδίου άσκησης πελατειακής πολιτικής έχει ως αποτέλεσμα να κινδυνεύει η αρχαία και η νεότερη κληρονομιά μας. Κυρίως, όμως, είναι η ακραία υποβάθμιση της παιδείας σε όλες της τις βαθμίδες που πλήττει τον πολιτισμό. Είναι η προβολή των συντηρητικών, ατομικιστικών και ανταγωνιστικών προτύπων από την τηλεόραση και από πολλά ΜΜΕ. Είναι η απαξίωση της κριτικής σκέψης και η άκρατη καλλιέργεια επιδειξιομανών νοοτροπιών. Είναι ο λαϊκισμός που έχει κυριαρχήσει στο δημόσιο βίο κι έχει διαποτίσει την καθημερινότητα. Είναι, εντέλει, η υποβάθμιση της ίδιας της έννοιας και του περιεχομένου του ελληνικού πολιτισμού και της ελληνικής ιστορίας σε στείρο ιδεολόγημα οπισθοδρομικής εσωστρέφειας. Πέρα, ωστόσο, από τις αδιαμφισβήτητες ευθύνες των δύο κομμάτων της εξουσίας, ευθύνη, την οποία πρέπει να αναγνωρίσει, έχει και η Αριστερά, γιατί με πράξεις ή παραλείψεις της, με δογματικές προσεγγίσεις και κυρίως κρατικιστικές ή συντεχνιακές επιλογές, κατέληξε να χάσει την ηγεμονία στο χώρο του πολιτισμού, κατ’ εξοχήν χώρο της παρέμβασής της, ενώ ταυτόχρονα οδήγησε στην απογοήτευση και την ιδιώτευση μεγάλη μερίδα των πνευματικών ανθρώπων του τόπου. Προτεραιότητα της ΔΗΜΑΡ αποτελεί. ασφαλώς η απαγκίστρωση από την συντεχνιακή και λαϊκιστική αντίληψη που εξαντλεί την καλλιτεχνική δημιουργία στην διεκδίκηση και μόνο της κρατικής προστασίας. Ωστόσο, παρότι η τέχνη και η δημιουργία δεν εξασφαλίζονται μόνο από τις κρατικές επιδοτήσεις, ο πολιτισμός είναι ένας τομέας που από τη φύση του δεν είναι δυνατόν να υπαχθεί αποκλειστικά και μόνο σε ιδιωτικο-οικονομικά κριτήρια. Ο πολιτισμός δεν μπορεί να εξαντλείται στην παραγωγή έργων που προορίζονται αποκλειστικά για την αγορά, γιατί έτσι απορρίπτεται η ιδιαιτερότητα του δημόσιου χαρακτήρα των πολιτισμικών αγαθών. Η λογική της αγοράς, από μόνη της, δεν ενισχύει τη δημιουργία, απλώς κατοχυρώνει τα προϊόντα που επιδοκιμάζονται από την πλειονότητα, προϊόντα προσαρμοσμένα, συνήθως, σε εμπορικά κριτήρια και ως εκ τούτου, τις περισσότερες φορές, ομοιογενή και αδιαφοροποίητα. Σημαντική επίδραση στην πολιτιστική φυσιογνωμία της χώρας ασκούν τα Μέσα Μαζικής Επικοινωνίας, και κυρίως η ιδιωτική τηλεόραση. Η ΔΗΜΑΡ, λαμβάνοντας υπόψη ότι επί είκοσι και πλέον χρόνια η ιδιωτική τηλεόραση λειτουργεί χωρίς θεσμικό πλαίσιο, σε καθεστώς οριακής νομιμότητας παρ’ ότι χρησιμοποιεί δημόσιες συχνότητες, θεωρεί ότι απαιτείται ένα διαφορετικό πλαίσιο λειτουργίας που θα διασφαλίζει τον δημοκρατικό διάλογο και την πολυφωνία. Η ΕΡΤ πρέπει να παίξει ουσιαστικό ρόλο στη δημιουργία ενός μαζικού και δυναμικού πολιτιστικού προϊόντος και είναι απολύτως αναγκαίο να αναταχθεί και να αναρρυθμιστεί. Χρειάζεται επειγόντως η εκπόνηση ενός στρατηγικού σχεδίου για το ρόλο της δημόσιας τηλεόρασης. Η ΔΗΜΑΡ προκρίνει μια πολιτική ενίσχυσης των υποδομών και διαμόρφωσης των δομών που ευνοούν τη δημιουργία. Επιδιώκει τη συστηματική παρακολούθηση της λειτουργίας των υπαρχόντων θεσμών και τη γόνιμη και ουσιαστική κριτική τους αποτίμηση. Προκρίνει την ενίσχυση της πρωτογενούς δημιουργίας, ιδίως των νέων, με την παροχή όχι μόνο οικονομικών πόρων αλλά και συλλογικών τόπων, μέσα από τους οποίους μπορεί να προβληθεί και να συζητηθεί το έργο τους. Προκρίνει τη διάχυση του πολιτιστικού αγαθού σε όλο το κοινωνικό σώμα, μέσω των θεσμών της τοπικής αυτοδιοίκησης, αλλά και των τοπικών συλλογικοτήτων, οι οποίες πρέπει να ενθαρρυνθούν και να επεκταθούν. Η ΔΗΜΑΡ πιστεύει σε έναν πολιτισμό της συλλογικότητας, της αλληλεγγύης, της κοινωνικής συνοχής, της ευθύνης, και αγωνίζεται για ένα πολιτισμό της γόνιμης οικοδόμησης πάνω στην παράδοση, αλλά και της ρηξικέλευθης δημιουργίας, της ελεύθερης φαντασίας, της ανατροπής. Πιστεύει σε ένα πολιτισμό που θα διαχέεται σε ολόκληρο τον κοινωνικό ιστό, θα του μεταγγίζει ενθουσιασμό και ελπίδα και θα βασίζεται στον ανακαθορισμό και την ανακατάταξη του δημόσιου χώρου. Γιατί σήμερα, παρά τις συνθήκες κοινωνικής κρίσης και τεράστιας έκπτωσης του δημόσιου λόγου, νέοι άνθρωποι επιμένουν να δημιουργούν. Αξιοποιούν ολοένα και περισσότερο νέα μέσα και τεχνολογίες και επικοινωνούν παρακάμπτοντας ευκολότερα φραγμούς εθνικούς, κοινωνικούς και γλωσσικούς. Η ΔΗΜΑΡ επιδιώκει τη συνομιλία και τη συνεργασία με όλους όσοι/ες μπορούν να συμμετάσχουν, ο καθένας με τον τρόπο του, στην προσπάθεια πολιτιστικής αναγέννησης της χώρας μας: δασκάλους και καθηγητές, ανθρώπους των γραμμάτων και των τεχνών, bloggers, πολύμορφους συλλόγους και οργανωμένους συνδικαλιστικούς φορείς. Η ΔΗΜΟΚΡΑΤΙΚΗ ΣΥΜΜΑΧΙΑ ΚΑΙ ΟΙ ΑΝΕΞΑΡΤΗΤΟΙ ΕΛΛΗΝΕΣ ΔΕΝ ΕΧΟΥΝ ΠΡΟΓΡΑΜΜΑ ΓΙΑ ΤΟΝ ΠΟΛΙΤΙΣΜΟ.                                                                 Η ΧΡΥΣΗ ΑΥΓΗ Πολιτιστική αλλοτρίωση,  ξενόφερτη αμερικάνικη υποκουλτούρα και προσφάτως και… τουρκική! Η συντελούμενη εμπορευματοποίηση των τεχνών και η πολιτιστική αλλοτρίωση του λαού μας,  επιβάλλεται από το σύστημα με όλα τα μέσα που διαθέτει..  Η ξενόφερτη αμερικάνικη   υποκουλτούρα και προσφάτως και η τουρκική  στοχεύουν  στην απαξίωση του Ελληνικού πολιτισμού και στο να ξεχαστούν τα  ήθη, τα  έθιμα και οι παραδόσεις του έθνους μας. Το εκπαιδευτικό σύστημα και η παρεχόμενη από το κράτος  παιδεία, έχει διαβρωθεί, ελέγχεται από ανθέλληνες. Δεν παρέχει ουσιαστικές γνώσεις και εφόδια για ολοκληρωμένη μόρφωση και ένταξη των νέων στην κοινωνία και την παραγωγική διαδικασία. Δεν προάγει ήθος και αξίες.  Στοχεύει στην αλλοίωση της ιστορικής αλήθειας, στην  ημιμάθεια, στον ατομικισμό, σε ανιστόρητους, ανεκτικούς και εύκολη λεία για το σύστημα υποτακτικούς..   Φωτεινές εξαιρέσεις,  λίγοι  εκπαιδευτικοί  και οι νέοι που αγαπούν την πατρίδα και αντιστέκονται. ΔΡΑΣΗ -Οι θέσεις της Δράσης για τον πολιτισμό Αναρτήθηκε 08-06-2010 Ο ΠΟΛΙΤΙΣΜΟΣ ΚΑΙ Η ΕΙΚΟΝΑ ΤΗΣ ΧΩΡΑΣ Στον σύγχρονο πολυπολικό κόσμο η συγκριτική θέση κάθε χώρας δεν καθορίζεται μόνο από κριτήρια όπως Οικονομικά Μεγέθη, Στρατιωτική Ισχύς, Φυσικοί Πόροι. Εξαρτάται και από ορισμένα ήπια (soft) χαρακτηριστικά, που αποδίδουν τελικά συγκριτική ισχύ όπως: Δημοκρατικοί θεσμοί, Συμμετοχή σε διακρατικές ενώσεις (πχ ΕΕ) και διεθνή fora, Πολιτιστικό αποτύπωμα. Η Ελλάδα οφείλει, αν θέλει να συμμετάσχει αποτελεσματικά στις παγκόσμιες διεργασίες, να επιλέξει τα σημεία στα οποία διαθέτει συγκριτικό πλεονέκτημα και να αφιερώσει πόρους και προσπάθεια. Μεταξύ αυτών ξεχωριστή θέση κατέχει ο Πολιτισμός. Η σημασία του πολιτισμού στην εικόνα της χώρας υπήρξε καταλυτική ήδη από τα πρώτα χρόνια ύπαρξης του κράτους. Δεν θα ήταν υπερβολή η διαπίστωση ότι ακόμη και η ύπαρξη του Νέου Ελληνικού κράτους οφείλεται σε σημαντικό βαθμό στην εικόνα που του αποδόθηκε κατά την αναβίωση των κλασσικών προτύπων πολιτισμού. Η ανανέωση της εικόνας της χώρας ως προς την Πολιτιστική της διάσταση μπορεί ακόμη και σήμερα να της προσδώσει ισχυρά πλεονεκτήματα. Η Ελλάδα οφείλει να αναδείξει με συγκροτημένο τρόπο τα ιδιαίτερα πολιτισμικά χαρακτηριστικά της: Μοναδικά μακρόχρονη ιστορική διαδρομή. Παραγωγή πρωτοπόρου πολιτισμού σε κάθε ιστορική περίοδο. Ισχυρή συμμετοχή στην αναγέννηση του Ευρωπαϊκού πολιτισμού. Σημαντική συμμετοχή στην παραγωγή γνώσης και πολιτισμού κατά τον 20ο αιώνα (π.χ. επιστήμες, λογοτεχνία, εικαστικές τέχνες). Ισχυρό αποτύπωμα σε θεσμούς-ορόσημα της σύγχρονης εποχής (π.χ. Δημοκρατία, Ολυμπισμός). Η προώθηση της πολιτισμικής εικόνας της Ελλάδας πρέπει να γίνει με χρήση σύγχρονων τεχνικών προώθησης – διαφήμισης με εστίαση σε χώρες – αγορές που διαθέτουν ισχυρή θέση στην διεθνή σκηνή, σημαντικές προοπτικές & δυναμική, παραδοσιακούς δεσμούς με την Ελλάδα: Δυτικός Κόσμος (Ευρώπη, Β. Αμερική, Αυστραλία). Άπω Ανατολή & Αναδυόμενη Ασία. Βαλκάνια & Ανατολική Ευρώπη. Εγγύς και Μέση Ανατολή. Η ΔΡΑΣΗ πιστεύει βαθύτατα στην σημασία του πολιτισμού στην διαμόρφωση της εικόνας (προφίλ) των εθνών, την ενίσχυση της διακρατικής συνεργασίας και τελικά στην συσσώρευση ισχύος. Τα εργαλεία που τελικά προτείνει να χρησιμοποιηθούν αποτελούν ένα συνδυασμό ήδη δοκιμασμένων αλλά και νέων μεθόδων όπως: Καθιέρωση της Ελλάδας ως τόπου με πρωτοποριακές πολιτιστικές δραστηριότητες διεθνούς βεληνεκούς. Ενίσχυση Ελληνικών σπουδών σε κομβικά ακαδημαϊκά ιδρύματα του εξωτερικού. Ίδρυση τμημάτων ελληνικών σπουδών στην χώρα μας με στόχευση στην προσέλκυση ξένων σπουδαστών – πρεσβευτών του ελληνικού πολιτισμού. Επιθετική πολιτική (διεθνείς πολιτιστικές δραστηριότητες) με θέμα τον ελληνισμό σε όλη την ιστορική του πορεία. Διαφημιστική εκστρατεία σε συνδυασμό με την τουριστική προβολή της χώρας. Ενίσχυση ελληνικών τμημάτων σε πολιτιστικά ιδρύματα και μουσεία του εξωτερικού. Προώθηση οικονομικών δραστηριοτήτων, κλάδων, προϊόντων που χαρακτηρίζουν ισχυρά τον ελληνικό πολιτισμό & τρόπο ζωής. Ο ΠΟΛΙΤΙΣΜΟΣ ΩΣ ΜΟΧΛΟΣ ΑΝΑΠΤΥΞΗΣ Ο πολιτισμός έχει κατ’ εξακολούθηση τροφοδοτήσει την οικονομική ανάπτυξη αρκετών κρατών. Για παράδειγμα στην Μ. Βρετανία η μουσική παραγωγή συνεισφέρει σημαντικό μέρος του παραγόμενου πλούτου, στις ΗΠΑ τον ίδιο ρόλο διαδραματίζει η κινηματογραφική βιομηχανία, στην Γαλλία η παραγωγή ειδών πολυτελείας, στην Ιταλία η μόδα και το design. Κάτι ανάλογο είναι βέβαιο ότι μπορεί να ισχύσει και για την χώρα μας. Προώθηση Οικονομικών Κλάδων που Χαρακτηρίζουν τον Ελληνικό Πολιτισμό Σειρά οικονομικών δραστηριοτήτων χαρακτηρίζουν ισχυρά τον Ελληνικό Πολιτισμό και τρόπο ζωής και έχουν βαθιές ρίζες στον χρόνο, όπως ενδεικτικά: Παραγωγή τροφίμων – ποτών (ιδιαίτερα αυτά που ταυτίζονται με την μεσογειακή διατροφή), Μουσική βιομηχανία, Χρυσοχοΐα, Διοργάνωση πολιτιστικών & αθλητικών εκδηλώσεων. Η ΔΡΑΣΗ πιστεύει ότι τέτοιου είδους κλάδοι πρέπει να ενισχυθούν και να επεκταθούν σε διεθνείς αγορές. Η ενίσχυση πρέπει να γίνεται με όρους οικονομικής αποδοτικότητας και όχι ως κρατική επιδότηση. Η πρωτοβουλία πρέπει να δίνεται στον ιδιωτικό τομέα και το Ελληνικό Κράτος να συμμετέχει επικουρικά παρέχοντας τεχνογνωσία (εφόσον διαθέτει), πρόσβαση σε διεθνείς αγορές – κυβερνήσεις, χρηματοδότηση με οικονομική λογική. Ένα σχήμα σύμπραξης που προτείνεται να χρησιμοποιηθεί στην προκείμενη περίπτωση είναι η ίδρυση κεντρικού fund (κατά το πρότυπο των Venture Capitals) που θα λειτουργεί με ιδιωτικοοικονομικούς όρους και θα χρησιμοποιεί κεφάλαια κρατικά, κοινοτικά, ιδιωτικά. Ενίσχυση – Καθοδήγηση Παραγωγής Πολιτιστικού Έργου Στην κατηγορία του Πολιτιστικού Έργου εντάσσονται οι κλάδοι: Κινηματογράφος, Θέατρο, Βιβλίο, Εικαστικές Τέχνες. Αποτελούν τον πυρήνα της πολιτιστικής παραγωγής και χαρακτηρίζουν ισχυρά το σύγχρονο πολιτιστικό προφίλ της χώρας. Η ΔΡΑΣΗ πιστεύει ότι η Ελλάδα μπορεί να αποτελέσει πόλο έλξης για την εγκατάσταση φορέων που δραστηριοποιούνται στους παραπάνω χώρους. Διαθέτει καλλιτεχνικό, αλλά και στελεχιακό δυναμικό υψηλού επιπέδου, ικανοποιητική πρόσβαση στις αγορές της Ευρώπης, στην έντονα αναπτυσσόμενη αγορά της Ανατολικής Μεσογείου και κυρίως βαθειά παράδοση σε αρκετούς από τους παραπάνω κλάδους. Ταυτόχρονα και οι εγχώριοι παραγωγοί μπορούν και πρέπει να εξελιχθούν σε επίπεδο τόσο της παραγωγής όσο και εξωστρέφειας. Εκεί ακριβώς εντοπίζεται και ο ρόλος του κράτους. Κατά την ΔΡΑΣΗ το κράτος δεν είναι ένας φορέας διανομής επιδοτήσεων χωρίς όραμα, στόχους και έλεγχο. Αντίθετα οφείλει να: Ελαχιστοποιήσει την γραφειοκρατία εγκατάστασης πολιτιστικών φορέων – εταιρειών, ώστε να ενισχύσει την ελκυστικότητα της χώρας. Απλοποιήσει τις διαδικασίες συναλλαγής με Δημόσιους οργανισμούς και να καθιερώσει ευνοϊκό φορολογικό καθεστώς. Συνδέσει κάθε διαφημιστική εκστρατεία της χώρας με την εγχώρια πολιτιστική παραγωγή. Αντικαταστήσει την πληθώρα κατακερματισμένων οργανισμών με πολιτιστικό αντικείμενο με ενιαίο φορέα, που θα στοχεύει στην παροχή τεχνογνωσίας στους εγχώριους πολιτιστικούς φορείς, προσέλκυση πολιτιστικών δραστηριοτήτων στην Ελλάδα, δημιουργία Ηλεκτρονικής Βάσης Γνώσης (Knowledge Base) για τον Πολιτισμό, επίλυση προβλημάτων κατά τις συναλλαγές με την κρατική μηχανή. Διεξαγωγή Εκδηλώσεων Πολιτιστικού – Αθλητικού Περιεχομένου Η διοργάνωση Διεθνώς σημαντικών γεγονότων ενισχύει την εικόνα της χώρας και δημιουργεί πολλαπλά οφέλη σε δορυφορικούς οικονομικούς κλάδους. Η ΔΡΑΣΗ πιστεύει ότι η Ελλάδα πρέπει να καθιερωθεί ως διεθνής προορισμός στην διοργάνωση γεγονότων διεθνούς εμβέλειας, αλλά με στοχευμένο – επιλεγμένο τρόπο. Η πολυδιάσπαση σε πληθώρα γεγονότων μικρής κλίμακας και αμφίβολου αποτελέσματος πρέπει να αποτελέσει παρελθόν. Επιτυχημένοι θεσμοί – διοργανώσεις όπως Φεστιβάλ Αθηνών, Κλασσικός Μαραθώνιος, πρέπει να αποκτήσουν ακόμη μεγαλύτερη εμβέλεια, ενώ νέοι θεσμοί με υψηλή αναγνωρισιμότητα και δυναμική να διοργανωθούν (πχ. Αγώνες Ολυμπίας). Στο πλαίσιο της εξωστρέφειας του Ελληνικού Πολιτιστικού Προϊόντος η ΔΡΑΣΗ προτείνει να ακολουθηθεί μια επιθετική πολιτική από τα Ελληνικά Μουσεία, με μακρόχρονο δανεισμό εκθεμάτων σε διεθνή μουσειακά ιδρύματα, ίδρυση διεθνών παραρτημάτων σε επιλεγμένες χώρες. Τέτοιου είδους δραστηριότητες αφενός θα ενισχύσουν το πολιτιστικό αποτύπωμα της χώρας διεθνώς, αφετέρου θα ανακουφίσουν τις πιέσεις για απόκτηση προϊόντων από παράνομες αγορές. Αξιοποίηση Πολιτιστικής Κληρονομιάς – Μνημειακού Αποθέματος Η διατήρηση της πολιτιστικής κληρονομιάς και του μνημειακού αποθέματος της χώρας είναι πρώτη προτεραιότητα και καλύπτει κάθε φάση πολιτισμού που παρουσιάστηκε στον Ελλαδικό χώρο (Νεολιθικοί Πολιτισμοί, Μυκηναϊκός Πολιτισμός, Μινωικός Πολιτισμός, Κλασσική Ελλάδα, Ελληνιστική περίοδος, Ρωμαϊκή περίοδος, Βυζαντινή -  Μεταβυζαντινή περίοδος, Οθωμανικός Πολιτισμός, Νεότερος Ελληνικός Πολιτισμός). Στην προσπάθεια διατήρησης τους πρέπει να ενεργοποιηθούν και ιδιωτικοί πόροι καθώς τα μεγέθη είναι απαγορευτικά για την οικονομική πραγματικότητα της χώρας. Θεσμοί όπως ιδιωτικές χορηγίες (Ελληνικές και Διεθνείς) θα αποτελέσουν την αιχμή του δόρατος. Η χρήση επιλεγμένων μνημείων για δημόσιες και ιδιωτικές δραστηριότητες (συμβατές με τον χαρακτήρα τους) πρέπει να διευρυνθεί, ώστε να διευκολυνθεί η χρηματοδότηση των εργασιών συντήρησης – ανάδειξης. Η ΔΡΑΣΗ πιστεύει ότι η διαρκής χρήση των μνημείων ενισχύει το πολιτιστικό στίγμα της χώρας και συμβάλλει στην διατήρησή τους σε βάθος χρόνου. Απόδειξη τούτου είναι η διαρκής χρήση εκκλησιαστικών μνημείων, αλλά και παραδοσιακών – μεσαιωνικών οικισμών.  Η οργανωμένη απόδοση στην χρήση (πχ για οικιστική - ξενοδοχειακή χρήση) εγκαταλειμμένων οικισμών, μεσαιωνικών κάστρων, βυζαντινών οικισμών μπορεί να ανατρέψει την τελική καταστροφή τους, αλλά και να αποτελέσει ισχυρό μοχλό ανάπτυξης σε τοπική κλίμακα. Όσον αφορά στην κρατική συνεισφορά, οφείλει να είναι στοχευμένη, χωρίς τα φαινόμενα κατακερματισμού που παρατηρούνται σήμερα. Είναι πολύ σημαντικότερη η ανάδειξη επιλεγμένων χώρων πολιτιστικού ενδιαφέροντος και όχι η διασπορά του ενδιαφέροντος και των πόρων σε πλήθος σημείων με μικρό (κυρίως τοπικό) ενδιαφέρον. Στο πλαίσιο αυτό προτεραιότητες είναι: Οι ευρείας κλίμακας αναστηλώσεις σε μνημεία πρώτης γραμμής με ισχυρούς συμβολισμούς για τον ελληνικό πολιτισμό (προτεραιότητα στις συντηρήσεις – αναστηλώσεις και δευτερευόντως στις νέες ανασκαφικές έρευνες). Η ανάδειξη αρχαιολογικών τόπων και ιστορικών μνημείων στον ιστό των αστικών κέντρων κατά το πρότυπο της ενοποίησης των αρχαιολογικών χώρων της Αθήνα (προτεραιότητες: Βυζαντινή Θεσσαλονίκη, Κλασσικός Πειραιάς, Ηράκλειο & Ενετική κληρονομιά, Πάτρα Ρωμαϊκών χρόνων, Ανάδειξη αρχαίας Λάρισσας). Η επέκταση του ΕΑΜ (Εθνικό Αρχαιολογικό Μουσείο) και η ανάδειξή σε ένα εκ των σημαντικότερων παγκοσμίως. Η ίδρυση Εθνικού Μουσείου Μοντέρνας τέχνης. ΠΟΛΙΤΙΣΜΟΣ ΚΑΙ ΠΑΙΔΕΙΑ Ο πολιτισμός πρέπει να είναι ένα αγαθό προσβάσιμο σε όλους, γι’ αυτό και πρέπει να αποτελεί κτήμα των πολιτών ξεκινώντας από την σχολική ηλικία.  Το σχολείο είναι αναγκαίο να μετέχει και να συμμετέχει στον πολιτισμό. Τα πανεπιστήμια οφείλουν να συμμετέχουν ενεργά στην παραγωγή καλλιτεχνικού και πολιτιστικού προϊόντος. Η ΔΡΑΣΗ πιστεύει πως στην Ελλάδα παρατηρείται μια οπισθοδρόμηση σε θέματα πολιτισμικής καλλιέργειας και παιδείας. Η πολιτισμική παραγωγή βαίνει μειούμενη, τόσο ποσοτικά, όσο κυρίως ποιοτικά, γεγονός που πρέπει να αντιστραφεί άμεσα. Σε αυτό τον στόχο η παιδεία διαδραματίζει κομβικό ρόλο. Η ΔΡΑΣΗ θεωρεί αναγκαία την αναμόρφωση του προγράμματος των σχολείων, με στόνο να ενεργοποιηθεί και να καλλιεργηθεί η καλλιτεχνική – δημιουργική πλευρά που συνυπάρχει στην προσωπικότητα του κάθε μαθητή και συνήθως «τελεί εν υπνώσει»: Είσοδος του μαθήματος της ιστορίας της τέχνης από τις πρώτες τάξεις του γυμνασίου. Εισαγωγή / ενίσχυση μαθημάτων όπως εικαστικά, μουσική διδασκαλία. Πρακτική εξάσκηση σε πολιτιστικές – καλλιτεχνικές δραστηριότητες ήδη από τα σχολικά θρανία (παραστάσεις, μουσικά σύνολα, εικαστικές εκθέσεις κτλ). Επισκέψεις σε μουσεία, πινακοθήκες και αρχαιολογικούς χώρους που να λειτουργούν και ως χώροι δημιουργίας για συμμετοχή και δημιουργική μάθηση. Θέσπιση θεσμών όπως υιοθεσίες μνημείων από σχολεία. Εισαγωγή debates στα σχολεία για καλλιέργεια ρητορικής ικανότητας και δραστηριοτήτων συγγραφής, για ενίσχυση της εκφραστικής ικανότητας των μαθητών. Η ΔΡΑΣΗ θεωρεί ότι πρέπει να γίνει μια επαναστατική τομή στην εκπαίδευση. Το κέντρο βάρους πρέπει να μετατοπιστεί από την μάθηση – αποστήθιση – εξέταση, στην παρατήρηση, κατανόηση, εμπειρική εξάσκηση, δημιουργία, κοινωνικοποίηση. Το πολιτιστικό προϊόν, ως αντικείμενο εκπαίδευσης, είναι ιδανικό πεδίο για την υλοποίηση μιας τέτοιας τομής, όπου θα ενισχυθεί η ανάλυση και μελέτη του πολιτισμικού προϊόντος, και θα καλλιεργηθεί μια πιο ισορροπημένη σχέση μεταξύ μελέτης-παρατήρησης και καλλιτεχνικής έκφρασης-δημιουργίας. Η ικανότητα του πολίτη για κατανόηση του πολιτιστικού προϊόντος και για αισθητική απόλαυση πρέπει να καλλιεργείται ήδη από την σχολική ηλικία. Θέλουμε σκεπτόμενους και απαιτητικούς καταναλωτές και στα προϊόντα πολιτισμού. Αυτό επιτυγχάνεται μόνο μέσω της παιδείας. Μέσα σε ένα εκπαιδευτικό σύστημα που δίνει στον πολιτισμό την θέση που του αναλογεί, δεν μπορεί να απέχει η τριτοβάθμια εκπαίδευση. Θέλουμε σχολές και πανεπιστήμια δραστήρια στην πρωτότυπη επιστημονική έρευνα (πατέντες καινοτομίας, citations σε διεθνή συγγράμματα και επιστημονικά άρθρα). Σχολές με ουσιαστική παρουσία στα πολιτιστικά πράγματα της κοινωνίας, παραγωγούς - προαγωγούς πολιτισμού και καλλιτεχνικής πρωτοπορίας. Η ΔΡΑΣΗ προτείνει: Ενθάρρυνση της ερασιτεχνικής πολιτιστικής δημιουργίας στις πανεπιστημιακές σχολές. Δημιουργία υποδομών και εξασφάλιση των καταλλήλων χώρων σε κάθε Πανεπιστήμιο για τη δημιουργία αλλά και απόλαυση των καλλιτεχνικών προσπαθειών (αίθουσες παραστάσεων, εκδηλώσεων, εκθέσεων, προβολών, στούντιο, καλλιτεχνικά εργαστήρια κλπ). Άνοιγμα πανεπιστημιακών σχολών σχετιζόμενων άμεσα με τον πολιτισμό (καλών τεχνών, αρχιτεκτονικής, μουσικών σπουδών, θεατρικών σπουδών κ.α.) προς την κοινωνία, για παράδειγμα: διενέργεια εκδηλώσεων, αισθητικές παρεμβάσεις μέσα στον οικιστικό ιστό, συμμετοχή στον σχεδιασμό-επανασχεδιασμό δημοσίων χώρων, κτηρίων κ.λ.π.). Έτσι αναβαθμίζεται το εκπαιδευτικό αποτέλεσμα και εισάγονται νέες τάσεις και νέα αισθητική στην καθημερινή ζωή. Σύνδεση των σχολών πολιτιστικού αντικειμένου με την πραγματική οικονομία, ενθαρρύνοντας την συνεργασία με εταιρίες παραγωγής πολιτιστικού προϊόντος, αλλά και εμβληματικών προϊόντων της χώρας, με στόχο την εισαγωγή καινοτόμων ιδεών και τελικά την ενίσχυση της ανταγωνιστικότητας. Δημιουργία κινηματογραφικών σχολών πανεπιστημιακού επιπέδου, καθώς και τηλεοπτικής παραγωγής και αναβάθμιση σχολών με αποδεδειγμένο ειδικό βάρος στην καλλιτεχνική παραγωγή σε πανεπιστημιακό επίπεδο (πχ. Σχολή Εθνικού Θεάτρου). ΠΟΛΙΤΙΣΜΟΣ ΚΑΙ ΠΕΡΙΒΑΛΛΟΝ Πολιτιστικό στοιχείο είναι και το περιβάλλον. Το ελληνικό – μεσογειακό τοπίο χαρακτηρίζει την εικόνα της χώρας και μπορεί να δημιουργήσει υπεραξίες και αναπτυξιακές ευκαιρίες. Η ΔΡΑΣΗ προτείνει για την προστασία και την ανάδειξη του ελληνικού – μεσογειακού τοπίου:  Καθορισμός Προστατευμένων Περιοχών Φυσικού Κάλλους (ανέγγιχτο αγροτικό τοπίο, ελαιώνες, περιοχές αμπελοκαλλιέργειες, παραδοσιακοί οικισμοί, αρχαιολογικοί τόποι, ακτές). Απαγόρευση της διάχυτης δόμησης αρχικά στις περιοχές φυσικού κάλλους και σε δεύτερο στάδιο ολοκληρωτικά (η παρακολούθηση της απαγόρευσης είναι εξαιρετικά εύκολη τεχνικά και οικονομική με σύγχρονα μέσα δορυφορικής παρακολούθησης μέσω του internet). Η όποια καταστροφή έχει συντελεστεί είναι εθνικός στόχος να αναχαιτιστεί άμεσα και ει δυνατόν να αντιστραφεί. Διατήρηση της αρχέτυπης μορφής των προστατευμένων περιοχών (καθορισμός επιτρεπόμενων γεωργικών δραστηριοτήτων, απαγόρευση εναέριων δικτύων – κατασκευών, απαγόρευση βιομηχανικών δραστηριοτήτων & παραγωγής ενέργειας, αυστηρός καθορισμός χρήσεων γης και όρων δόμησης). Καθιέρωση προνομιακών όρων για την ανάπτυξη πολιτιστικών – τουριστικών δραστηριοτήτων στις προστατευμένες περιοχές, όπως απόλυτη προτεραιότητα σε ενισχύσεις, φορολογικές απαλλαγές. Στόχος των παραπάνω είναι να δημιουργηθούν διάσπαρτες νησίδες προστατευμένου φυσικού & δομημένου τοπίου, που να λειτουργήσει ως μαγνήτης για οικονομική ανάπτυξη και πρότυπο για την υπόλοιπη χώρα. Τηρουμένων των αναλογιών οι επιλεγμένες περιοχές θα μπορούσαν να αναπτυχθούν στο πρότυπο περιοχών όπως η Τοσκάνη και να αποτελέσουν πρεσβευτές μιας ακόμη πλευράς του Ελληνικού πολιτισμού. ΠΟΛΙΤΙΣΤΙΚΟΙ ΦΟΡΕΙΣ Η Ελλάδα σήμερα διαθέτει υπεράριθμους φορείς που παράγουν (ή θα έπρεπε να παράγουν) πολιτιστικό έργο. Βρίσκονται διάσπαρτοι σε κάθε σημείο της επικράτειας και δραστηριοποιούνται σε πληθώρα πολιτιστικών αντικειμένων. Στην πραγματικότητα πρόκειται για φορείς που απορροφούν σημαντικά ποσά δημοσίου χρήματος, αποτελούν σημαντικό φορέα εξουσίας κυρίως σε τοπική κλίμακα, χωρίς όμως να παράγουν τις περισσότερες φορές ουσιαστικό έργο. Θέση της ΔΡΑΣΗΣ είναι πως τέτοιου είδους κατάτμηση του πολιτιστικού έργου δεν την έχει ανάγκη η χώρα. Ο κατακερματισμός των πολιτιστικών φορέων που επικρατεί σήμερα στην Ελλάδα αποτελεί ακραία σπατάλη πόρων, χωρίς να έχει θετικό αποτέλεσμα. Η ΔΡΑΣΗ πιστεύει ότι η χώρα χρειάζεται μικρό αριθμό Εθνικών Πολιτιστικών Φορέων με στόχο την παραγωγή πολιτιστικού έργου υψηλού επιπέδου και την ανάδειξη της χώρας. Ως Εθνικοί Πολιτιστικοί Φορείς (ΕΠΦ) μπορούν να λειτουργούν και ιδρύματα ιδιωτών με αποδεδειγμένο έργο και δυνατότητα περεταίρω προσφοράς (πχ Πολιτιστικά Ιδρύματα Τραπεζών, Ιδιωτικά Μουσεία, Σωματεία). Η ανάδειξη ενός φορέα σε ΕΠΦ θα γίνεται με περιοδική αξιολόγηση από σώμα Προσωπικοτήτων εγνωσμένου κύρους και προσφοράς στην σύγχρονη ιστορία του τόπου και την παραγωγή πολιτιστικού έργου. Οι ΕΠΦ θα αποκτούν προνομιακή πρόσβαση σε δημόσια χρηματοδότηση και θα αποτελούν βραχίονα της ευρύτερης εθνικής πολιτιστικής πολιτικής και της ανάδειξης της εικόνας της Ελλάδας διεθνώς. Κριτήρια για την ανακήρυξη ενός φορέα σε ΕΠΦ θα είναι: Η αποτελεσματικότητα των δράσεών του κατά το παρελθόν. Το πρόγραμμα δραστηριοτήτων που έχει καταρτίσει για τα επόμενα έτη. Το βεληνεκές των δραστηριοτήτων του (τοπικό, εθνικό, διεθνές). Το πλήθος των πολιτών που συμμετέχει – παρακολουθεί τις δραστηριότητές του. Το ειδικό βάρος των προσωπικοτήτων που συμμετέχουν. Η ικανότητα χρηματοδότησης των εργασιών του με ίδιους πόρους. ΕΡΤ Ειδική μνεία πρέπει να γίνει για την Δημόσια Τηλεόραση. Διαθέτει σημαντική επιρροή, απευθύνεται σε μεγάλο μέρος του πληθυσμού, αλλά και στην ομογένεια, ενώ ταυτόχρονα αποτελεί ένα γιγαντωμένο οργανισμό με διευρυμένες ανάγκες και ιστορικά αναποτελεσματική διαχείριση. Η ΔΡΑΣΗ θεωρεί ότι ένα σαφώς μικρότερο επιχειρηματικό σχήμα μπορεί με επιτυχία να φέρει σε πέρας τον ενημερωτικό, πολιτιστικό, εκπαιδευτικό ρόλο της Δημόσιας τηλεόρασης στην Ελλάδα. Προτείνει την ριζική αναδιάρθρωση της ΕΡΤ και την συρρίκνωση του στελεχιακού δυναμικού της σε επίπεδα αντίστοιχα των ιδιωτικών τηλεοπτικών σταθμών. Η μείωση των μεγεθών της ΕΡΤ μπορεί να οδηγήσει και σε σημαντική μείωση του υποχρεωτικού τέλους που καταβάλλουν τα νοικοκυριά ή ακόμη και στην πλήρη κατάργησή του. Όσον αφορά στο περιεχόμενο, τα κανάλια της ΕΡΤ να διαχωριστούν σε ενημερωτικό, πολιτιστικό – ιστορικό και ξενόγλωσσο. Τελικός στόχος είναι να δοθεί μια εναλλακτική τηλεοπτική διέξοδος στο Ελληνικό κοινό αλλά και να ενισχυθεί με συντεταγμένο τρόπο η εικόνα της χώρας διεθνώς. Η ΕΡΤ δεν είναι και δεν πρέπει να είναι ανταγωνιστής των άλλων τηλεοπτικών σταθμών της χώρας και άρα πρέπει να εστιαστεί σε διακριτούς χώρους, χωρίς την σημερινή γιγάντωσή της. Φορείς Διαχείρισης Αθλητικών Εγκαταστάσεων Σήμερα η χώρα διαθέτει πληθώρα αθλητικών εγκαταστάσεων οι οποίες αναπτύχθηκαν χωρίς ανταποδοτική λογική. Στην πορεία συσσώρευσαν σημαντικά ελλείμματα, γεγονός που καθιστά προβληματική ακόμα και την διατήρηση τους, δεδομένης της δημοσιοοικονομικής κατάστασης της χώρας. Η ΔΡΑΣΗ πιστεύει ότι τέτοιου μεγέθους επενδύσεις μπορούν να λειτουργήσουν με ιδιωτικοοικονομικά κριτήρια, να αποφέρουν έσοδα και να αποτελέσουν σημαντικό μοχλό ανάπτυξης σε τοπικό επίπεδο. Προτείνει να ανατεθεί η διαχείριση των σημαντικότερων από αυτούς (πχ ΟΑΚΑ, Ολυμπιακά Ακίνητα) σε ιδιωτικές εταιρείες (κατά το πρότυπο της διαχείρισης μεγάλων ξενοδοχειακών συγκροτημάτων από διεθνείς αλυσίδες). Έτσι μειώνεται σημαντική η πίεση που ασκείται στα Δημόσια Οικονομικά ενώ ταυτόχρονα αναδεικνύεται ένας νέος επιχειρηματικός κλάδος που αρμόζει στο πολιτιστικό προφίλ της χώρας και ο οποίος σήμερα είναι εν υπνώσει.  Φορείς Διαχείρισης Οργανισμών Πολιτισμού Παρεμφερής εικόνα ισχύει και για φορείς όπως ΕΛΣ, ΚΟΑ, Εθ.Θ κτλ. Η καλλιτεχνική παραγωγή τους βρίσκεται συχνά σε ιδιαίτερα υψηλά επίπεδα, αποτελούν όμως πλαδαρούς οργανισμούς με οικονομικές απαιτήσεις συχνά σε αναντιστοιχία με το παραγόμενο προϊόν. Και στην περίπτωση αυτή μπορεί να επιστρατευτούν δυνάμεις από τον Ιδιωτικό τομέα της οικονομίας για να αναλάβουν την διαχείρισή τους. Κάτι τέτοιο θα διευκολυνόταν από την μετεξέλιξή τους σε επιχειρηματικά σχήματα. Η μετεξέλιξη τέτοιων φορέων σε επιχειρηματικά σχήματα σε καμία περίπτωση δεν προσβάλει την καλλιτεχνική τους διάσταση απλά εισάγει ένα οικονομικό μέτρο στην λειτουργία τους. ΧΡΗΜΑΤΟΔΟΤΗΣΗ ΠΟΛΙΤΙΣΤΙΚΟΥ ΕΡΓΟΥ Σήμερα η χρηματοδότηση της πολιτιστικής παραγωγής και των πολιτιστικών φορέων που υπάγονται στο ΥΠΠΟ χαρακτηρίζεται από: Χρήση μεγάλων ποσών από Φόρους προς τρίτους και μεριδίων από τα έσοδα του ΟΠΑΠ, χωρίς να εντάσσονται στον κρατικό προϋπολογισμό. Κατακερματισμό των χρηματοδοτήσεων συχνά με κριτήριο την ικανοποίηση κομματικών – τοπικών σκοπιμοτήτων, χωρίς την παραγωγή αντίστοιχου έργου. Προώθηση των χρηματοδοτήσεων σε φορείς που λειτουργούν με αδιαφανείς οικονομικούς όρους ή ανύπαρκτες διαδικασίες οικονομικής διαχείρισης (π.χ. τοπικά σωματεία, αθλητικοί σύλλογοι). Τα παραπάνω χαρακτηριστικά δημιουργούν ένα πλαίσιο διακίνησης μαύρου χρήματος με στόχο τελικά την πολιτική επιρροή. Αποτελεί δηλαδή συστατικό στοιχείο της παθογένειας του Ελληνικού Πολιτικού Συστήματος και της σχετικής παρακμής της χώρας. Η ΔΡΑΣΗ πιστεύει ότι αυτή η κατάσταση πρέπει να λάβει οριστικό τέλος. Η χρηματοδότηση του πολιτιστικού έργου μπορεί και πρέπει να γίνεται σε μεγάλο βαθμό από ιδιωτικούς πόρους και χορηγίες, ενώ και το κράτος οφείλει να παρέχει πόρους ιδιαίτερα σε κρίσιμους τομείς, όπου το μικρό μέγεθος της αγοράς αποτελεί καταλυτικό αποτρεπτικό παράγοντα. Η κρατική χρηματοδότηση όμως οφείλει να λειτουργεί σε ορισμένες βασικές γραμμές: Μέσω του Δημόσιου προϋπολογισμού και όχι μέσω άδηλων λογαριασμών. Παροχή πάντα με όρους ανταποδοτικότητας (οικονομικής ή παραγωγής πολιτιστικής αξίας). Χρηματοδότηση μόνο φορέων που διαθέτουν διαφανή οικονομική διαχείριση και σχετικές διαδικασίες. Έτσι αφενός θα εκλογικευτεί το ομιχλώδες τοπίο των χορηγήσεων του ΥΠΠΟ αφετέρου θα διοχετευτούν οι πόροι σε επιλεγμένα σημεία για να έχουμε τελικά πολιτιστική παραγωγή και εμφανές αποτέλεσμα.