Της Βασιλίκας Σαριλάκη
Το Εθνικό Μουσείο Σύγχρονης Τέχνης παρουσιάζει έως τις 13 Ιανουαρίου 2013 την έκθεση Χωρίς δικό μου όχημα I-V του Αλέξανδρου Γεωργίου, σε επιμέλεια Δάφνης Βιτάλη. Ο Γεωργίου είναι ένας σύγχρονος περιηγητής, ένας flaneur ποιητικών εικόνων. Κι ένας πραγματογνώμονας μιας αδυσώπητης πολιτισμικής φθοράς στην Ανατολή, που μας καθηλώνει μέσα στην ιερή της πενία και γύμνια..
Τα λείψανα αυτά, μας υποχρεώνουν σ’ έναν αναστοχασμό βαθύτερο αλλά και σε μια λυτρωτική παράδοση του εαυτού, μια ευεργετική ταπείνωση εντέλει..Η διαφορά του με τους άλλους είναι ότι αυτός δεν φωτογραφίζει ούτε εξωτισμούς, ούτε μελοδράματα κι ακρότητες που απευθύνονται στα ακόρεστα μάτια των δυτικών και στην διεθνή αγορά φωτογραφιών μιζέριας κι εξαθλίωσης ανθρώπων.. Απλά, συγκεντρώνει relics, μνήμες κι αποκαίδια ενός πολιτισμού που γέρνει πλέον βουλιάζοντας, πρός την Δύση και μας προβληματίζει ως προς το ουσιαστικό νόημα της ζωής..Η άλλη διαφορά του είναι ίσως κι η σημαντικότερη. Ό,τι το ζει επιτόπου, από μέσα κι από μόνος του για χρόνια τώρα. Α! Κι ότι συνηθίζει να καταπίνει το δηλητήριο ως το τέλος.
Persepolis. Mixed media processed photo, Courtesy of the artist and Eleni Koroneou gallery
Όπως σημειώνει η επιμελήτρια, “Η έκθεση Χωρίς δικό μου όχημα I-V συγκεντρώνει και παρουσιάζει ένα σώμα δουλειάς που δημιούργησε ο καλλιτέχνης από το 2005 έως και σήμερα.(..)Το καλλιτεχνικό του έργο συνίσταται στην περιπλάνηση, τη δημιουργία εικόνων και τη συγγραφή κειμένων. Οι εμπειρίες που αποκομίζει, οι γνώσεις που αποκτά και τα συναισθήματα που βιώνει όσο ταξιδεύει μετουσιώνονται σε ένα ευαίσθητο και τρυφερό καλλιτεχνικό σύμπαν..
….Τον Απρίλιο του 2005 ο καλλιτέχνης ξεκίνησε ένα ταξίδι δια ξηράς από την Ελλάδα προς την Ινδία περνώντας από την Τουρκία, το Ιράν και το Πακιστάν. Το ταξίδι αυτό αποτέλεσε και το πρώτο από τα πέντε μέρη/ταξίδια του έργου Χωρίς δικό μου όχημα που παρουσιάζονται στην έκθεση.
Στα ταξίδια του, ο Γεωργίου έχει ως «συνοδοιπόρους» του ορισμένους ανθρώπους στους οποίους στέλνει ταχυδρομικώς το υλικό που συλλέγει και δημιουργεί: χειροποίητες κάρτες, φωτογραφίες πάνω στις οποίες επεμβαίνει ζωγραφικά, ασπρόμαυρες επιζωγραφισμένες φωτοτυπίες, CD με μουσική, ταινίες, βιβλία, ποιήματα, κ.ά.
Μέσα από το υλικό αυτό, το οποίο συνοδεύεται από συναρπαστικά και αποκαλυπτικά κείμενα, ο καλλιτέχνης μεταφέρει στους αναγνώστες του τις προσωπικές του περιπέτειες, και τον ακολουθούν πνευματικά στο διαπολιτισμικό αυτό ταξίδι.
Μέσα από τα έργα που δημιουργεί, ο Γεωργίου μας παροτρύνει να δώσουμε προσοχή στο παραμελημένο, το εγκαταλελειμμένο και το μοναχικό και μας μυεί σε έναν εύθραυστο και απόκρυφο κόσμο που βρίσκεται ανάμεσα στην πραγματικότητα και τη φαντασία του καλλιτέχνη.”
Siva under Kali's foot, Mixed media processed photo
Τον Ιανουάριο του 2008, κάναμε για λογαριασμό του Εθνικού Μουσείου Σύγχρονης Τέχνης, στα πλαίσια των Προφορικών Ιστοριών, μια συζήτηση για το έργο του Αλέξανδρου Γεωργίου. Εξέθετε τότε μαζί με άλλους στην έκθεση ”Σε Ενεστώτα χρόνο. Νέοι Έλληνες καλλιτέχνες”.
Σήμερα, ο Αλέξανδρος είναι πιο ώριμος κι όχι πλέον τόσο έκπληκτος απ΄ την ζωή. Κατάφερε να επιβιώσει μέσα σε μεγάλες ταλαιπωρίες, δημιουργώντας μας μερικές φορές αγωνία για την τύχη του. Δεν ξέρω ειλικρινά για πόσο θα συνεχίσει ακόμα. Και εάν θα τον απορροφήσει εντέλει η ίδια η ζωή…Το έργο του είναι πιο πλούσιο σήμερα και πιο φιλοσοφικό, -όχι εννοιακό- αλλά πάνω στην ρευστότητα της ζωής που δεν σκλαβώνεται σε καμία έννοια, ούτε στατικότητα.. Οι εικόνες του είναι το διάμεσο μιας μικρής εξομολόγησης, μιας εμπειρίας, ανοιχτής σε διάφορες ερμηνείες, και για μένα σε διάφορες ονειροπολήσεις.. Ακολουθεί το κείμενο που έγραψα κι η συζήτηση στο video.. Δεν θα άλλαζα τίποτα σήμερα..
Αλέξανδρος Γεωργίου- Δραπετεύοντας στην Μέση Ανατολή (από την Ν. Υόρκη..)
Τι έκανε αλήθεια τον Αλέξανδρο Γεωργίου να εγκαταλείψει την εφτάχρονη διαμονή του στην Ν. Υόρκη, το όνειρο κάθε νέου καλλιτέχνη της περιφέρειας και να κάνει το πολύμηνο ταξίδι του στην Ινδία, το Ιράν και το Πακιστάν στο οποίο αναφέρεται και το έργο που μας παρουσιάζει στην έκθεση του Ε.Μ.Σ.Τ; Ποια ήταν η διαδρομή της καλλιτεχνικής του αναζήτησης μέχρι τότε και σε τι διαφοροποιήθηκε ως προς την «ανάγνωση του κόσμου και της τέχνης»;
Ο Αλέξανδρος, γνωστός ως νέος καλλιτέχνης ήδη από την εποχή που ήταν φοιτητής στην ΑΣΚΤ με μια δουλειά που παρουσίασε στο Spring Collection στο ΔΕΣΤΕ που είχε τον χαρακτήρα μιας intime υπαρξιακής αναζήτησης και μετά από διάφορες συμμετοχές σε διεθνείς εκθέσεις αποφάσισε να κάνει μια προσωπική υπέρβαση.
Αναζητώντας την πραγματικότητα πέρα από το μηντιακό ψέμμα και την προκατάληψη για την ζωή και την τέχνη της Ανατολής δραπέτευσε από μια ατμόσφαιρα αγοράς και marketing της Ν. Υόρκης σε μια νέα, σθεναρή χειραφέτηση της καλλιτεχνικής του αντίληψης ζώντας και δημιουργώντας με εντελώς νέα υλικά από εκείνα της Δύσης . Οι εικόνες- θραύσματα και οι παρατηρήσεις που απέστειλε σε διάφορους επιλεγμένους παραλήπτες στην Ελλάδα – και που αποτελούν τα έργα που παρουσιάζονται στην έκθεση- είναι χρωματισμένες από την αμεσότητα μιας οδυνηρής καθημερινότητας φτώχειας, από μια υβριδική αχλύ όπου συμβιώνει το ιερό με το καταναλωτικό, από προσωπικές εικόνες ποίησης, από πολύχρωμα οράματα θεοτήτων που σβήνουν οι διαφημίσεις αλλά που παραμένουν ζωντανές στις ψυχές ως μια τελευταία έκφραση ελπίδας και πίστης.
As I am sitting here looking..,2008, digital print on photo Death of a God, Mixed media processed photo
Οι εικόνες αυτής της πνευματικότητας αναδύονται ως μια μέθεξη με την ζωή και τον πόνο και παρουσιάζονται αγνές, βιωματικές, ειλικρινείς κι άμεσες αναδεικνύοντας την δική τους αισθητική, εκείνη της μοναχικής παροδικότητας που αφήνει ωστόσο πίσω της ένα ανεξίτηλο στίγμα νόστου. Περισσότερα στο video που ακολουθεί..
Σύντομο βιογραφικό
Ο Αλέξανδρος Γεωργίου γεννήθηκε στην Αθήνα το 1972. Τελείωσε την Α.Σ. Κ. Τ Αθήνας το 1996 και συνέχισε τις σπουδές του στο School of Visual Arts στη Νέα Υόρκη. Ζει στην Αθήνα, την Νέας Υόρκη κι έχει επίσης ζήσει κι εργαστεί σε άλλες πόλεις όπως στην Τεχεράνη, το Βαρανάσι και τη Μπανγκόκ. Έχει συμμετάσχει σε πολλές εκθέσεις στην Ελλάδα και το εξωτερικό.
Ευχαριστώ
Group of Forgotten Gods, Mixed media processed photograph, National Museum of Contemporary Art 
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου